മനസ്സിൻറെ വിസ്ഫോടനങ്ങളാൽ  
തളിർക്കാതെ കരുവാളിച്ച 
ഒറ്റമരം പൂവിടുന്നു 

അറുത്തു മാറ്റിയ ചില്ലകളിൽ വീണ്ടും ഇലകൾ
നിറയുമ്പോൾ ,

മറവി എന്ന ഔഷധം ...
എനിക്കായാരോ പകർന്നപോലെ ...

കത്തിത്തീരും
മുൻപേ തിമിർത്താടി  തീക്കനല്‍ ,

പോകുംമുൻപേ , യാത്രാമൊഴിയിൽ കുറിച്ചിടാൻ 
നിന്നോട് ഞാൻ പറയേണ്ട
കാര്യങ്ങൾ ...

മറന്നു പോകാതെ
എഴുതി വെക്കേണം ...

വിഭ്രമത്തിന്റെ അവസാന നാളുകൾ ...
ഒന്നും ഓർമ്മയിൽ ഉണ്ടായില്ലെങ്കിലോ ...

ഇനി ഞാൻ വീണ്ടും പ്രണയത്തിലാകും ...
എന്നോട് തന്നെ ... എന്നോട് മാത്രം ...

എന്നെ വിട്ടു ഞാനെങ്ങോട്ടു പോകാൻ ...!