(പഴയകാല രചനകള് - ഇമലയാളിയില് വായിക്കുക)
ഒരു നിശാഗന്ധി
പുഷ്പത്തിന്
ഉന്മാദഗന്ധംപോലെ
ആയിരം മൂക്കുത്തിയിട്ടപ്സരസ്സുകള്
ആരെയോ കാക്കുമീ രജതരജനിയില്
കൈകൊട്ടിപ്പാട്ടും പാടിയെന്
മുന്നിലെത്തു-
ന്നെന്റെ പ്രിയമുള്ളവള്, കാവ്യനര്ത്തകി, മനോജ്ഞാംഗി,
എന്റെ
ഹൃല്സ്പന്ദനംപോലെ, എന്റെ കല്പനപോലെ
കാല്ത്തളയിളക്കിയാ കാമിനി വരവായ്
തങ്കനൂപുരങ്ങളും സ്വര്ണ്ണകങ്കണങ്ങളും
തൂലിക മുക്കാന് കലാഭംഗിതന് കലശവും
മലയാളഭാഷതന് പുളകപ്പൂനാമ്പും ചൂടി
സര്ഗ്ഗകൗതുകത്തിന്റെ വിരിഞ്ഞ മാമ്പു
ചൂടി
സത്യശിവസൗന്ദര്യത്തിന് പൊരുളായ്
നവ്യഹര്ഷമിയന്നൊരു ഹരിത തളിരായ്
മഞ്ജുളാര്ദ്രയായ് മതിമോഹനച്ചുവടുമായ്
സാനന്ദമടുക്കുന്നു സുസ്മിതദീപം
കാട്ടി
തുടിക്കും ഹൃദയത്തില് പഞ്ചാരിമേളം കൊട്ടി
അവള്ക്കായ് ഒരു പൂരം
ഞാനൊരുക്കുമ്പോള്,
തൊട്ടുതൊട്ടെന്നപോലെ ചാരത്തേക്കണയുന്നു, പക്ഷേ,
തിടുക്കം കാട്ടി എന്നെ വിട്ടകലുന്നു മെല്ലെ.
കയ്യെത്തിപ്പിടിക്കാന്
ഞാനൊട്ടു ശ്രമിക്കുമ്പോള്
ഊര്ന്നുവീണിടുന്നെന് തൂലികയപ്പോള് താഴെ.