ഓലമേഞ്ഞ ക്ലാസ്മുറിയി- ലന്നുദിച്ച ചന്ദ്രബിംബം പച്ചപ്പാവാടയും വെള്ള- ജാക്കറ്റുമണിഞ്ഞിരുന്നു. പഠിക്കാൻ വന്നതഴകോ..! പഠിപ്പിക്കാൻ ചെന്ന ഞാനോ പഠിപ്പിക്കാനുള്ളതെല്ലാം മറന്നു തറഞ്ഞു നിന്നു.
പറയൂ നിനക്കോർമ്മകൾ പൂക്കും നിമിഷത്തിൽ, ഇന്നീ നേരത്തെന്തെങ്കിലും പറയൂ വിഷാദബോധങ്ങൾ പിടികൂടും നിലാവത്ത്, നിമിഷങ്ങൾ മാഞ്ഞുപോം നിഴലത്ത് കിനാവുകൾ തിരയും
വിശ്വംഭരന്‍ യമദൂതനെയിന്നെന്റെ വീട്ടുപടിക്കലയച്ചിതല്ലോ ! ദൂരെയജ്ഞാതമാം വാരിധി താണ്ടി താന്‍ ദേവാജ്ഞയും പേറി വന്നതല്ലോ ! അന്ധകാരം തിങ്ങുമീ ഘോര രാത്രിയില്‍ ആകെ പരിഭ്രാന്തമെന്റെ ചിത്തം ! എങ്കിലും ദീപം തെളിച്ചു വരവേല്‍ക്കാം എന്‍ ദേവസന്ദേശ വാഹകനെ, വാതില്‍ തുറന്നു സമാദരാല്‍ ചേര്‍ത്തിതാ വന്ദനം ചൊല്ലി തല്‍ ദൂതനായി, സംപൂജ്യ രാജനയച്ചതാം ദൂതനെ
എൻ്റെ സുഹൃത്ത് ഒരു ദിവസം എറണാകുളത്ത് നിന്നും ട്രെയിനിൽ നാട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ, പാസ്സന്ജർ ട്രെയിൻ ആയത് കൊണ്ട് തിരക്കോട് തിരക്കായിരുന്നു. അവൾ എങ്ങനെയൊക്കെയോ നിൽക്കുമ്പോൾ തീവണ്ടിയിൽ വിൻഡോ സീറ്റിൽ ഇരിക്കുന്ന അമ്മയുടെ മടിയിലെ കുഞ്ഞ് അലമുറ ഇട്ട് കരയുന്നു. കരച്ചിൽ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ സാധാരണ കരച്ചിൽ ഒന്നുമല്ല ആരോ സൂചി കൊണ്ട് കുത്തുന്ന പോലെയാണ് ബഹളം. അതിനിടക്ക് അറിയുന്ന വാക്കുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ആ കുഞ്ഞ് നമുക്ക് പോകാം എന്നും അമ്മിഞ്ഞ കൊടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന അമ്മയോട് എനിക്ക് അമ്മിഞ്ഞ വേണ്ടാ എന്നും വ്യക്തമായി പറയുന്നുണ്ട്. ഈ കരച്ചിൽ ഇങ്ങനെ വർധിക്കുന്നതല്ലാതെ കുറയുന്നില്ല. കൂടെ ഉള്ളവരിൽ ചിലർ കുഞ്ഞിന്റെ ഉടുപ്പ് ഊരി കളയാനും വീണ്ടും വീണ്ടും അമ്മിഞ്ഞ കൊടുത്ത് നോക്കാനും ഉപദേശിക്കുന്നുണ്ട്.കുഞ്ഞാണെങ്കിൽ അതിലും മീതെ അലറൽ. ഒരു പയ്യൻ ഫോൺ കൊടുത്തതും അത് വാങ്ങി ഒരു ഏറുകൊടുത്തു ആ കുഞ്ഞ്.ഒരു അപ്പാപ്പൻ അമ്മാമ്മയോട് ഇതൊരു സാധാരണ മൊതല് അല്ലെന്ന് അടക്കം പറയുന്നു. അല്ലെങ്കിലും അരുതാത്ത വാക്കുകൾ ആരാനെ കുറിച്ച് പറയുന്നതാണല്ലോ നമ്മുടെ ശീലം.
ആമി... ആ പേരിനോടു പോലും പ്രണയമാണ് മലയാളിക്ക്... വെളുത്ത കുപ്പായങ്ങളും ഉയര്‍ത്തിക്കെട്ടിവച്ച മുടിയും മാന്യതയുടെ, മിതത്വത്തിന്‍റെ അടയാളങ്ങളായി വാഴ്ത്തപ്പെട്ട കാലത്താണ് ഒരു സ്ത്രീ പച്ചയും ചോപ്പും പട്ടുസാരികളണിഞ്ഞ്, ചുരുള്‍മുടി അഴിച്ചുവിടര്‍ത്തിയിട്ട്,
കുടയില്ലാത്ത കാല ത്തെനിക്കൊരു നല്ല വിശപ്പിൻ്റെ ബാല്യ മുണ്ടായിരുന്നു. കുടയില്ലാതോടി നടക്കുന്ന നേരത്ത് വർണ്ണക്കുട ചൂടിപ്പോയോ രെക്കണ്ടപ്പോഴന്നു ഞാൻ കൊതിപൂണ്ടിരുന്നു.
അഗ്നിപോലായതെന്തിനാ വേനലേ? ഞാൻ തേടുമാകാലം ആകുമോ നിദ്രയിൽ? കർഷകൻ തൻ നെഞ്ചിൽ എന്നുമുരിടിപ്പായ് കിണറിന്റെ കോലുകൾ എണ്ണിയെണ്ണി. "വേനലിൻ കാലമൊന്നു മറയുമോ"? എന്നെതെൻ മനസ്സൊന്ന് തുടിച്ചുപോയ്.
ചില നിമിഷങ്ങളിൽ ഞാൻ ജന്മജന്മാന്തരങ്ങളുടെ ഓർമ്മകൾ കുഴിച്ചിട്ട ഒരു ശവപ്പറമ്പ് ചില നിമിഷങ്ങളിൽ ഞാൻ പരിക്കും മുറിവുകളും ക്ലേശവും പ്രദർശിപ്പിക്കുന്ന ഒരു കാഴ്ചബംഗ്ലാവ് ചില നിമിഷങ്ങളിൽ ഞാൻ പകയും ഖേദവും തന്നിൽ തന്നെ
വയ്യായെ ..വയ്യായെ ...മുത്തച്ഛനാകാൻ, മുതു മുത്തച്ഛനാകാൻ .... വയ്യായെ പേരക്കിടാങ്ങളെ തോളിലേറ്റാനും...മക്കളെ മാനിച്ചു സംതൃപ്തരാക്കാനും വയ്യായെ. കാലത്തിനൊത്തു വളർന്നു.., കണക്കുകൾ കൂട്ടി,...കാലത്തെ അതിജീവിക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു, പക്ഷേ...കാലത്തോട് തോറ്റു , കണക്കുകൾ തെറ്റി..., അപ്രതീക്ഷിത നേരിടലുകൾ. കാലം, സ്വപ്നങ്ങളിലെ മിന്നാമിനുങ്ങുകളെ കൊമ്പും, നഖവും അണിയിച്ചു, കാലഹരണപ്പെട്ട ബന്ധവും ബഹുമാനവും അസംസ്കൃത മര്യാദകളായി
മദ്ധ്യകേരളത്തിലെ സാധാരണക്കാരായ ജനങ്ങളുടെ ജീവിതം അവലംബിച്ച് സാഹിത്യരചന നടത്തിയിരുന്ന മുട്ടത്തു വർക്കി മലയാളസാഹിത്യത്തെ ജനകീയവൽക്കരിച്ചതിൽ പ്രമുഖനാണ് . സാഹിത്യ ലോകത്തിലേക്ക് മലയാളികളെ നയിച്ച ആദ്യപടി മുട്ടത്തുവർക്കിയാണെന്നും മുട്ടത്തു വർക്കിയെ വായിച്ചതിന് ശേഷമാണ് മലയാളി തകഴിയിലേക്കെത്തിയതെന്നും എൻ.വി. കൃഷ്ണവാര്യർ അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. മലയാളിക്ക് വായനയുടെ വാതായനങ്ങൾ തുറന്നിട്ട അനശ്വരപ്രതിഭയാണ് മുട്ടത്തു വർക്കി' എന്ന് കേസരി ബാലകൃഷ്ണപിള്ള അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.
ആനന്ദിൽ ഫസ്റ്റ് ഷോയ്ക്ക് ടിക്കറ്റെടുക്കാൻ നില്ക്കുമ്പോഴാണ് ഫാമിലിയോടൊപ്പം ഒരു നീല മാരുതി സ്വിഫ്റ്റിൽ വന്നിറങ്ങിയ പെൺകുട്ടിയെ ഗിരീഷ് ശ്രദ്ധിച്ചത്.... അവർ നേരെ തിയേറ്ററിനകത്തേയ്ക്കു കയറിപ്പോയി. ആ കുട്ടിയെ ഒന്നുകൂടിയൊന്നു കാണാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ..! ധാരാളം പെൺകുട്ടികളുടെ ഫോട്ടോകൾ ബ്രോക്കർ ശങ്കരമ്മാവൻ കൊണ്ടുവന്നു കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഫോട്ടോ കണ്ടിഷ്ടപ്പെട്ട ചിലരെ നേരിൽ വീട്ടിൽച്ചെന്നു കണ്ടിട്ടുമുണ്ട്....
ആ മരം ഇപ്പോഴും അവിടെയുണ്ട് ആശകള്‍ തീരാതെ
രാത്രി ഏതാണ്ട് പന്ത്രണ്ടു മണിയായിക്കാണും വീടെത്തിയപ്പോൾ .മുറ്റത്തെ ചെടിച്ചട്ടിയിൽ നിന്ന് ചാവി എടുത്ത് വീടു തുറന്നകത്തു കയറി ബാഗ് സെറ്റിയിലേക്കിട്ട് വാച്ചഴിച്ച് മേശപ്പുറത്തു വച്ചു. വെറുതെയൊന്ന് കിച്ചണിൽ കയറിനോക്കി. രാവിലെ ചായയിട്ട പാത്രം കഴുകാതെ അവിടെത്തന്നെയിരുപ്പുണ്ട്. ഒരു പല്ലി അതിന്റെ ആഹാരം അതിൽ നിന്നൊപ്പിക്കാനായി കഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്. ആ പാത്രമെടുത്ത് സിങ്കിലേക്കിട്ടു ടാപ്പു തുറന്ന് വെള്ളമൊഴിച്ചു. ഫ്രീഡ്ജ് തുറന്നു നോക്കി ഇപ്പം കഴിക്കാനായി അതിലും ഒന്നുമിരിപ്പില്ല. നാശം എന്നു പിറുപിറുത്തു റൂമിലെത്തി. ഇന്നേതായാലും പട്ടിണി തന്നെ എന്നുറപ്പിച്ചു . ഷെൽഫ് തുറന്നു നോക്കിയപ്പോൾ സമാധാനമായി. എം എച്ചിന്റെ കുപ്പിയിൽ കാൽ ഭാഗം ഇരിക്കുന്നു.
I tried to run, to break the spell, But love like this is forged in hell. Your ghost still whispers through the walls, In every mirror, every fall. I found a world outside your name, But nothing burned with quite the same.
മൊട്ടത്തലയുള്ള കൂട്ടുകാരാ നിൻ്റെ പൊട്ടിച്ചിരിക്കെന്തു ചേലാണ് നിൻ്റെ പൊട്ടിച്ചിരി എന്തു ചേലാണ്. കുടുകുടെയോടി നടന്നു ചിരിപ്പിച്ചു നീയങ്ങു പായുന്ന കാണുവാനേറെ
അദ്ദേഹം, എൻറെ ലോകമായിരുന്നു, എൻറെ സംരക്ഷകനായിരുന്നു, എൻറെ ഭർത്താവായിരുന്നു, എല്ലാറ്റിനുമുപരി എൻറെ സ്വകാര്യമായ അഹങ്കാരവും എന്റെ നിശബ്ദമായ ശക്തിയായിരുന്നു! എനിക്ക് നാല്പത്തിയഞ്ചു വയസ്സായി. ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങിയ അന്നുമുതൽ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ആഞ്ഞടിച്ച എല്ലാ കൊടുങ്കാറ്റുകളിലും, നേരിട്ട സംഘർഷങ്ങളിലും, അനുഭവിച്ച ഭയപ്പാടുകളിലുമെല്ലാം എന്നെ കൈപിടിച്ചു നടത്തിയത് എനിക്കേറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട അദ്ദേഹമായിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം പൂർണമായും കുറ്റമറ്റതൊന്നും ആയിരുന്നില്ല. പക്ഷെ ഞങ്ങളുടെ സ്നേഹം യാഥാർത്ഥമായിരുന്നു. തെറ്റുകളും കുറ്റങ്ങളും കുറവുകളുമൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും സ്നേഹത്തിൽനിന്ന് ഒരിക്കൽപോലും പിന്തിരിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത നിശ്ചയദാർഢ്യമുള്ള വഴിയായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റേത്!
സ്നേഹത്തിന്റെ കൂട്ടിൽ നീയെന്നെ ബന്ദിയാക്കിക്കോളൂ എന്നാൽ കൂട് തകർന്നടിയും മുമ്പ് ചിറകുകൾ തരാൻ മറക്കരുതേ! 2 ചിലർക്ക് സ്നേഹം ഒരു പാലമാകാം ചിലർക്ക് സ്നേഹം
ഈ നിരൂപണം തയ്യാറാക്കിയിരിക്കുന്നത് അമേരിക്കൻ മലയാളിയും സാഹിത്യകാരനുമായ ശ്രീ രാജു തോമസിന്റെ ഇനിയും പുസ്തകമാകാത്ത ചിന്താവിഷ്ടനായ ശ്രീരാമൻ എന്ന ഖണ്ഡകാവ്യത്തെ ആസ്പദമാക്കിയാണ്. സീതയെ ഉപേക്ഷിച്ചു കഴിഞ്ഞ ശ്രീരാമന്റെ മനസ്സിൽ സമ്മിശ്രവികാരങ്ങളുടെ വേലിയേറ്റം നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു രാജാവ് എന്ന നിലക്ക് തന്റെ വ്യക്തിപരമായ ആനന്ദത്തേക്കാൾ പ്രജകളുടെ ക്ഷേമം പ്രധാനമെന്നു അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചു. പ്രജകളോടുള്ള തന്റെ ധാർമ്മിക ഉത്തരവാദിത്വവും വാത്സല്യവും നിറഞ്ഞുനിന്നെങ്കിലും ദുഃഖവും,
You came like night—no warning sign, With eyes that drank the soul from mine. A voice like silk, a touch like flame, And every breath whispered my name. You loved me not with gentle hands, But with the pull of sinking sands.
ഏയ്, ഒരു നിമിഷം നിന്നിട്ടുപോകൂ. വഴിവക്കിൽ വസന്തമാരോടെങ്കിലും കലഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ ഞാനുറങ്ങുന്ന ശ്മശാനത്തിലേക്ക് വഴി കാണിക്കൂ. കൂരിരുട്ടിൽ നിറങ്ങളില്ലാതെ മരിച്ചുപോകുന്നു കൂട്ടരേ..
വെള്ളിയാഴ്ചകൾ പലതു കഴിഞ്ഞാണ് മേരിയും സൈബോറിയയും വീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടിയത്. സ്ത്രീകളങ്ങനെ സഞ്ചരിക്കാറില്ലല്ലോ! മേഘജാലങ്ങൾ തെറ്റിപ്പു പോലെ ചിതറിയ ആകാശത്തിനു കീഴെ വിറയാർന്ന അധരങ്ങളും തകർന്ന നെഞ്ചുമായ് , സ്നേഹ സങ്കടങ്ങൾ കുമിഞ്ഞ നിരാംലംബരായ അമ്മമാർ...
ഒരുമിച്ചിരുന്നു നാം പാടി പഠിച്ചൊരാ പാട്ടുകളെല്ലാം ദേവി തൻ നാദത്തിൽ എന്നും എംപീസി ആകെ മുഴങ്ങിടുന്നു എംപീസി ആകെ മുഴങ്ങിടുന്നു . വീണ്ടുമാസ്വരമൊന്നു കേൾക്കാൻ കഴിഞ്ഞതിൽ പ്രിയ പാട്ടുകാരിയെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞതിൽ
ചൂടുള്ള മേനികള്‍ പരസ്പരം അടുത്തു. ലക്ഷ്മിയുടെ പൂമേനി അവന്റെ കരങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ അമര്‍ന്നു. വികാരവിവശയായ അവള്‍ മധുവിന്റെ മാറില്‍ മുഖമമര്‍ത്തി. അവന്‍ ലക്ഷ്മിയുടെ അധരങ്ങളില്‍ അമര്‍ത്തി ചുംബിച്ചു. ''മധൂ...'' അവള്‍ കാതരയായി. ''ലക്ഷ്മി...'' പെട്ടെന്ന് ഒരു ശബ്ദം. ഒരു കാറിന്റെ ഹോണടി. ആ ശബ്ദം കേട്ട് അവര്‍ ഇരുവരും ഞെട്ടിപ്പോയി. കെട്ടിപ്പുണര്‍ന്നു നിന്ന മേനികള്‍ വേര്‍പെട്ടു. ലക്ഷ്മി വേഗം തന്നെ തന്റെ ടോപ്പ് ധരിച്ചു.
പര്‍വ്വതസാനുവില്‍ കാനനവീഥിയില്‍ ദ്യോവിലും വാരിധിക്കുള്ളിലുമേവിധം വൈവിധ്യമാം രൂപം പൂണ്‍ടു സമന്തത സര്‍വ്വലോകത്തിലും വ്യാപരിക്കുന്നതും അണ്ഡകടാഹ ചരാചരമാദ്യന്തം ആവിഷ്ഠമാവതും തസ്യപരിത്യാഗം! ദ്യോതിക്കും താരാഗണങ്ങളാലംബരം ദീപ്തമായ് നിശ്ചലം നില്‍ക്കുമാറാവതും
പോയ കാലത്തിന്റെ മധുരസ്മൃതികളെൻ മാനസക്കളരിയിൽ കേളിയാടീടുന്നു! നവരസമാർന്നുള്ള ചൊല്ലും കളിയുമായ് മുത്തശ്ശിമാവിന്റെ ചോട്ടിലെ സന്ധ്യകൾ! നെൽമണിക്കതിരായ് പുഞ്ചവിളവുകൾ; ചെറുകാറ്റിലിളകുന്ന
കാലം കണക്കുകൾ ബാക്കി വയ്ക്കാറില്ല കൊടുത്തതിനേക്കാൾ ഇരട്ടി തിരികെ ലഭിക്കും. കരഞ്ഞു തീർത്ത ജീവിത ഗാഥയിൽ പൊൻ വെളിച്ചമായി നല്ല കാലം വന്നു ചേരും. എനിക്ക് മാത്രം ദുഃഖങ്ങൾ തരുന്നുള്ളു എന്ന് ഭഗവാനെ വിളിച്ചു പരിഭവം പറയുമ്പോഴും
മഴ മുറ്റത്തുനിന്ന് എന്നെപ്പിടിച്ചു തിണ്ണയിലിരുത്തുന്നു. മനസ്സ് മഴയിൽത്തന്നെ എരിയുന്നു. മൂന്നരവയസ്സുള്ളൊരു കരച്ചിൽവന്നു കൈപിടിക്കുന്നു. മഴ നനഞ്ഞൊരു കല്ല് മിന്നലും ഇടിയുമേറ്റ്
എങ്ങോട്ടോ നടന്നു കയറിപ്പോകുന്ന കാട്ടുമരച്ചില്ലപോലെ പോലെയോ, ഇരുളവൾപ്പെറ്റ നിഴലുകൾ വളരുന്ന കാനന പാതപോലെയോ ജീവിതം? കൊത്തിപ്പെറുക്കാൻ ചിലരതിൽ കനിവിന്റെ അരിമണി വിതറുന്നു ചിലർ ചങ്കിൽ കുത്തിക്കയറുവാൻ കട്ടാരമുള്ളു വിതറുന്നു!
A true companion is hard to find and a treasure to keep for our entire life; A true companion is one who never judges you, never calibrates your wealth; never sees your faults as primary; is blind to your status. A true companion listens as you share your world of joy and sorrow
കരിമഷി ഇല്ലേ പെണ്ണേന്നു കണ്ണ് കാല്‍ത്തള ഇല്ലേ പെണ്ണേന്ന്
ചിന്തകൾ തമ്മിലുള്ള സങ്കലനത്തിന്റെയും വ്യവകലനത്തിന്റെയും ഇടയിൽ കൂട്ടിക്കിഴിച്ച് ശിഷ്ടം വന്നപ്പോൾ കാര്യത്തിനൊരു തീരുമാനമായി. പുറത്തേക്കു പോവുകതന്നെ. അലസ വേഷത്തിൽനിന്നു സ്വതന്ത്രയായി ടൈറ്റ് ജീൻസും ടോപ്പുമിട്ട് കഴുത്തിലൂടെ വെറുതേ ഒരു ഷാളെടുത്തു ചുറ്റി കണ്ണാടിയിലേക്കു നോക്കി. 'ഉം കൊള്ളാം' എന്നൊരാത്മഗതം . വണ്ടിയുടെ ചാവി എടുത്തു കൈയിൽ വച്ചപ്പോ വേണ്ട നടക്കാം എന്നു തീരുമാനമെടുത്ത് ബാഗെടുത്തു തോളത്തിട്ടു. ഫോണെടുത്തു പാൻറ്സിൽ തിരുകി. എങ്കിലും എന്തോ ഒരു കുറവു പോലെ എന്തായിരിക്കാം എന്നു ചിന്തിച്ചപ്പോഴേക്കും. ദേ കണ്ണട എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്നു.
വേദനിച്ചന്നെന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞപ്പോൾ, വേഗം വിളിച്ചുപോയ് "അമ്മേ" എന്ന്. വേവലാതിപ്പെട്ടെന്നമ്മയാ നേരത്ത് വേഗത്തിലെത്തിയെൻ സാന്ത്വനമായ്. വേവുന്ന നൊമ്പരം പമ്പ കടന്നമ്മ, വേറിട്ട നോവുസംഹാരിയായി! വേണ്ടുന്ന നേരത്തെൻ ചാരെയണഞ്ഞിട്ട്, വേദനം മാറ്റുന്ന ദൈവമമ്മ! വേറാരുമില്ലെന്നെയാശ്വസിപ്പിക്കുവാൻ,
രാവിലെ സ്കൂളിലേക്ക് പോകാൻ പുറപ്പെട്ടപ്പോൾ മോൾ പറഞ്ഞു, " അച്ഛന് ഞാനൊരു മെസ്സേജ് അയച്ചിട്ടുണ്ട് വാട്സാപ്പിൽ ഒന്ന് നോക്കണേ. " ശരിയെന്നു പറഞ്ഞു ജെയിംസ് തന്റെ സ്കൂട്ടറിൽ പുറപ്പെട്ടു. അയാൾ അടുത്തുളള പള്ളിവക സ്കൂളിലെ ക്ലാർക്ക് ആണ് . ഇരുപത്തിയഞ്ച് വർഷമായി അവിടെ ജോലിയായിട്ട്. അല്ലറ ചില്ലറ പള്ളി പ്രവർത്തനം, സാമൂഹ്യ സേവനം ഇവയെല്ലാമുണ്ട്. ഒരു പരോപകാരി. കഴിഞ്ഞ വർഷം അയാളൊരു ബുക്ക് പ്രസിദ്ധികരിച്ചു, ഒരു ചെറുകഥാ സമാഹാരം.
കഴിഞ്ഞതു കഴിഞ്ഞു ഇനി മൂക്ക് പിഴിഞ്ഞ് കരഞ്ഞിട്ടെന്തു കാര്യം കൊഴിഞ്ഞതു കൊഴിഞ്ഞു ഇനി പെറുക്കി മുടിയിൽ കെട്ടി വെച്ചിട്ടെന്തു കാര്യം
In the beginning, long before the Big Bang, God said, “Let there be Light.“ And there was light (Genesis 1:3). If there is any mystery in the universe, it is in light and water. In fact, they are the most frequently used symbols in religion, art and especially in literature. Albert Einstein theorized that nothing could travel faster than light. I wish I could tell him that in a split second my mind can dash back to my ancestral home in Kerala, browse through all the old moth-eaten books on the rustic shelf in my small bedroom and come back to my home in Queens. I can even go to the farthest end of the kosmos and return in a second!
The clock moved on, the end grew near, He masked his love, concealed his tear. Until that dusk when silence broke, And through his fear, the truth he spoke. She didn’t flinch, she didn’t run, Just held his gaze till day was done.
വിദൂരവും അപരിചിതവുമായ ഒരുഹരിത ദേശത്തായിരുന്നു ഞങ്ങൾ. ഭവനമോ പാദുകങ്ങളോ ഇല്ലാത്തഅലക്ഷ്യസഞ്ചാരികൾ ... പർവ്വതമുകളിൽഹിമംപതിയുന്നതോ അരുവികളുടെ ഗാനാലാപമോ,കേട്ട് സൂര്യകിരണങ്ങൾ ഒപ്പം കൂടുന്ന പ്രഭാതങ്ങളിൽ ഞങ്ങൾ *പാൻദേവനെ ധ്യാനിച്ചു ... അല്ലിപൂക്കൾ വിരിയുന്ന ജലാശയക്കരയിലിരുന്ന് തേനും
നൈന മണ്ണഞ്ചേരിയുടെ പുതിയ കഥാസമാഹാരം " ഒരു ലൈബ്രേറിയന്റെ ലോക്ഡൗൺ നൊമ്പരങ്ങൾ " പ്രശസ്ത നോവലിസ്റ്റ് സി.രാധാകൃഷ്ണൻ കഥാകൃത്ത് വി. ആർ.സുധീഷിന് നൽകി പ്രകാശനം ചെയ്തു. എഴുത്തുകൂട്ടം ഏഴാം വാർഷിക സമ്മേളന ത്തോട് അനുബന്ധിച്ച് എറണാകുളം ചാവറ ഭവനിൽ നടന്ന പുസ്തക പ്രകാശന സമ്മേളനത്തിൽവടയാർ സുനിൽ , സജിതാ അനിൽ , മഞ്‌ജു സാം തുടങ്ങിയവർ സംസാരിച്ചു
ഹേ, വിഭോ ! താവക പാണിയില്‍ താവിടും കാല മനന്ത, മനാദ്യ, മപാരമേ ! ആര്‍ക്കു മഹോരാത്രമാ സംഖ്യയെണ്ണുവാന്‍ ആവതില്ലെന്നുള്ളതത്രേ പരമാര്‍ത്ഥം. രാപ്പകല്‍ വന്നു യുഗങ്ങളായ് മായുന്നു സൂനങ്ങള്‍ പൂത്തു പൊഴിയും പോല്‍ ശാന്തമായ് സര്‍വ്വജ്ഞനൊട്ടും അമാന്തമില്ലൊന്നിനും ശാന്തമായന്വഹം കാത്തിരിക്കുന്നഹോ!
കവലയുടെ ഒരു മൂലയിൽ മുനിസിപ്പൽ കെട്ടിടം ഉറങ്ങുന്നു. അതിന്റെ കൊച്ചുഗോപുരത്തിലെ വലിയ ക്ളോക്കിന്റെ സൂചികൾ മാത്രം ആരും കാണാത്ത വിധം ചലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു . "മണി ഒൻപതേകാൽ" ബസ് കാത്തു നിന്ന് സേവ്യർ മടുത്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു. ചെറായിൽ നിന്നുള്ള ബസ്സിൽ ആ കവലയിലിറങ്ങി, അടുത്ത ബസ്സിനായി കാത്തു നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് അര മണിക്കൂറിലധികമായിരിക്കുന്നു. ഇതിനകം പല സ്ഥലങ്ങളിലേക്കുള്ള ബസ്സുകൾ വരുകയും ആളുകളെ ഇറക്കുകയും വേറെ ആളുകളെ കയറ്റി പോകുകയും ചെയ്തു. വരാപ്പുഴയ്ക്കുള്ള ബസ്സു മാത്രം വന്നില്ല.
