ഒരു കരളുരുകിയൊഴുക്കുന്നു മര്ത്ത്യനോവു
വിടര്ത്തിയ രക്ത പുഷ്പങ്ങള് ഒരു കരള് പിളര്ന്നു
പാല്പ്പുഴപോലൊഴുക്കുന്നു പാഴിരുളും വെളുപ്പിക്കും
തിങ്കള്ക്കിനാവുകള്
സങ്കടക്കടലുള്ളിലൊതുക്കി നിത്യമശാന്തിതന്
തീരത്തലയുന്നു തീരെ വ്യക്തമല്ലാത്ത മുഖമേന്തി മാനവര് പൊട്ടക്കിണറുകളഞ്ചും
കോരി മടുത്തവര് ചുട്ടു പൊള്ളുന്നോരുച്ച നേരത്ത് ചുറ്റും വരച്ചിട്ട
കളങ്ങളും ഭേദിച്ച് വീണ്ടുമെത്തുന്നു...ഇത്തിരിയിടം തേടി ദാഹമാറ്റുമാ
നീര്കുംഭവും തേടി ദേവാ ... ഉറവ് നീ തന്നെയെന്ന നേരിന്
വെളിച്ചമുള്ളില് തുളുമ്പിത്തെളിയവേ കുടമെറിയുന്നു നടന്നകലുന്നു ...
ധീരരായ് ത്തന്നെ
മലയാളത്തില് ടൈപ്പ് ചെയ്യാന് ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക
അസഭ്യവും നിയമവിരുദ്ധവും അപകീര്ത്തികരവുമായ പരാമര്ശങ്ങള് പാടില്ല. വ്യക്തിപരമായ അധിക്ഷേപങ്ങളും
ഉണ്ടാവരുത്. അവ സൈബര് നിയമപ്രകാരം കുറ്റകരമാണ്. അഭിപ്രായങ്ങള് എഴുതുന്നയാളുടേത് മാത്രമാണ്. ഇ-മലയാളിയുടേതല്ല