അമ്മക്കൊരു സ്‌നേഹഗീതം (കവിത

നിറദീപപ്രഭ ചൊരിഞ്ഞെന്‍ മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്ന-

പ്രത്യക്ഷ ദൈവമാണെന്നുമമ്മ.

അമ്പലനടയിലും കിട്ടാത്ത ശാന്തിയാണമ്മേ-

നിന്‍ അരികിലണഞ്ഞിടുമ്പോള്‍.

ആ കരസ്പര്‍ശമൊന്നേറ്റാല്‍ മതി-

എന്‍റെ അകതാരിലാനന്ദമുറവയാകാന്‍.

നൊമ്പരമുക്തിക്കായ്‌ അമ്മേ ഈ പുത്രിതന്‍-

നെറുകയില്‍ തൊട്ടൊന്നനുഗ്രഹിക്കൂ.

നിന്നടുത്തുള്ളു തുറന്നപ്പൊഴൊക്കെയും-

ആശ്വാസമെന്തെന്നറിഞ്ഞു ഞാനും.

വാത്സല്ല്യമോടെന്നെ ചേര്‍ത്തണച്ചീടുവാന്‍,

പറയാതെയെന്നുള്ളു വായിച്ചെടുക്കുവാന്‍,

എവിടെയാണെന്നാലുമെന്‍ തുടിപ്പറിയുവാന്‍,

ജനനീ നിനക്കേ കഴിഞ്ഞിടുള്ളൂ.

കഠിനമാം വേദന നല്‍കീടിലും-

എത്ര കരുണ നീയെന്നില്‍ ചൊരിഞ്ഞിടുന്നു.

അനിഷ്ടങ്ങളെത്ര ഞാന്‍ കാട്ടീടിലും-

എന്നുമിഷ്ടമോടെന്നെ പുണര്‍ന്നിടുന്നു.

അപരാധമെന്തൊന്നു ചെയ്തീടിലും-

എനിക്കഭയം നിഷേധിക്കാത്തേക ദൈവം.

അകലങ്ങളതിരായി നില്‍ക്കാത്തനുഗ്രഹം-

ചൊരിയണേ എന്നുമീ മകളിലമ്മേ.

ആഴിയോളം സ്നേഹമുള്ളിലെനിക്കായിട്ടാ-

ണ്ടെത്രയായാലും കരുതിവച്ചീടുവാന്‍-

അമ്മേ നിനക്കു ഞാനെന്തുനല്‍കി..

പ്രാര്‍ത്ഥനാഗീതിയായ് എന്നിലേക്കൊഴുകുന്ന-

സ്നേഹഗംഗേ നിനക്കെന്‍ പ്രണാമം.