നിങ്ങൾ ലോകത്തിലുള്ള പുസ്‌തകങ്ങൾ വായിച്ചു കൂട്ടിയതുകൊണ്ടോ അറിവ് നേടിയതുകൊണ്ടോ നന്മയെക്കുറിച്ചു പ്രസംഗിച്ചതു കൊണ്ടോ നിങ്ങളിൽ നിന്ന് നന്മ പ്രസരിക്കണം എന്ന് നിർബന്ധം ഇല്ല. അതിന് ഒരു വിശാല ഹൃദയം ഉണ്ടായിരിക്കണം.  സാഹിത്യ വധം പൂരപ്പാട്ട് പാടിക്കൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ അമേരിക്കൻ മലയാളിയുടെ സാഹിത്യം ഇങ്ങനെ ആയിരിക്കണം അങ്ങനെ ആയിരിക്കണം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു രംഗ പ്രവേശനം ചെയ്തത്. 'സാഹിത്യത്തിലെ കുലപതികൾ എന്ന് വിളിക്കുന്നവർ എത്രനാളായി ഇവിടെ സാഹിത്യ പരിസരമലിനീകരണം' നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ പൂരപ്പാട്ട് അവതരിപ്പിച്ചത്  (അത് പൂരപ്പാട്ടല്ല -അത് തുള്ളൽ പാട്ടാണ്  ). ഇവിടെ പരിസരമലിനീകരണം നടത്തുന്നവരെ വഴി തെറ്റിക്കുന്നതിൽ കേരളത്തിലെ പ്രശസ്തർ അല്ലെങ്കിൽ ആത്മാവിൽ അനുഭവങ്ങളെ ചാലിച്ചെഴുതുന്നവർകൊക്കെ ഒരു ചെറിയ പങ്കില്ലാതില്ല. അമേരിക്കയിൽ വരാനും ഇവിടം ചുറ്റിക്കാണാനും സത്യം സത്യമായി പറയാതെ ഇവിടെയുള്ള പലരെയും വഴിതെറ്റിക്കാനും നിങ്ങളുടെ കേരളത്തിലുള്ള അഭിമാന ഭാജനങ്ങളായ എഴുത്തുകാർക്ക് മടിയില്ല.  സാഹിത്യ മലിനീകരണത്തിൽ അവർക്കും പങ്കില്ലാതില്ല  ഇവിടെ  ആരോ എഴുതിയതുപോലെ നിങ്ങൾ എലിയെ പേടിച്ചു ഇല്ലം ചുടാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്. ഇല്ലം കത്തിക്കുന്നതിനു പകരം നിങ്ങൾ എലികളിൽ ശ്രദ്ധ വയ്ക്കണം.  ഇവിടുത്തെ കുലപതി എലികൾ കാലപ്പഴക്കം കൊണ്ട് പ്രതിരോധ ശക്തി ലഭിച്ചവരാണ്. അവർ കത്തി ചാമ്പലായി എന്ന് വിശ്വസിച്ചു ആശ്വാസം കൊള്ളൂമ്പോഴേക്കും അവർ ഉയർത്തെഴുന്നേൽക്കും പല രൂപത്തിലും ഭാവത്തിലും . അതുകൊണ്ടു നിങ്ങൾ മുഖം മൂടികളും ശ്വസിക്കാനുള്ള പ്രാണവായുവും കരുതിയിരിക്കണം . ഒരു പക്ഷെ നിങ്ങൾ പറഞ്ഞേക്കും എഴുത്തുകാരൻ ഭീരുവായി കൂടാ എന്ന് . പക്ഷെ ഞാൻ പറയുന്നത് നിങ്ങളുടെ നീക്കങ്ങൾ ബുദ്ധിപരമായിരിക്കണം.  നിങ്ങൾ  അമേരിക്കയിലെ ഓരോ സംഘടനകളിലും നുഴഞ്ഞു കയറി വിസ്ഫോടനങ്ങൾ  സൃഷ്ട്ടിക്കണംമായിരുന്നു. അല്ലാതെ പൂരപ്പാട്ട് പാടിയല്ല  മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തുന്നത് .  ട്രമ്പ് എന്ന കള്ളനെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിലും  കള്ളന്മാരെ ഞാൻ എഴുതി തള്ളാറില്ല. കാരണം വലിയ കള്ളൻമ്മാരും അധീവ ബുദ്ധതിയുള്ളവരാണ് . അവരുടെ ചില കൗശലങ്ങൾ നമ്മൾക്ക് സ്വീകരിക്കാം . ശത്രുവിനെ ആക്രമിക്കാൻ പോകുന്നതിനു മുൻപ് ഒരു വിളംബരത്തിന്റ ആവശ്യം ഇല്ല എന്നാണ് ട്രംപിന്റെ നയം .  നിങ്ങൾ അതുപോലെ ഒരു നയം സ്വീകരിക്കുന്നതിന് പകരം പൂരപ്പാട്ട് പാടി രംഗപ്രവേശനം നടത്തി.  അതാണ് നിങ്ങൾക്ക് ആദ്യം പറ്റിയ പിഴവ് 

ഞാൻ പറയാൻ വന്നത് മറ്റൊന്നാണ്. സാഹിത്യകാരന് തനിയെ നിൽക്കാൻ. വസ്തുനിഷ്ടമായി നാം കാണുന്ന ലോകത്തിനും തനിയെ നിൽക്കാനാവില്ല . അതിന്റെ കൂടെ ഇന്നലയെ സംബന്ധിച്ച ഓർമ്മകൾ കൂടിച്ചേർന്നു നിൽക്കുന്നു . ഓർമ്മകൾ എല്ലാം മനസ്സിൽ മാത്രം നില്ക്കുന്ന കല്പനകളാണ്.  ഇന്നലെയെപ്പോലെ പ്രധാനമാണ് നാളെയും.  നാളെയെ സംബന്ധിക്കുന്ന സങ്കൽപ്പങ്ങൾ മുന്നിൽ വച്ചുകൊണ്ടുമാത്രമേ ലക്ഷ്യപ്രാപ്തിക്കായി പ്രവർത്തിക്കാനാവു. വസ്തുനിഷ്ഠമായതിൽ മാത്രമെ വിശ്വസിക്കു എന്ന് നിർബന്ധം പിടിക്കുന്നവന് കുറേക്കഴിയുമ്പോൾ ബോദ്ധ്യമാകും താൻ കാണുന്ന ലോകം ഉപരിതലത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന ഒരു സത്യമാത്രമാണെന്ന്.  തനിക്ക് സുനിശ്ചിതമായിരിക്കുന്ന ലോകത്തിന്റെ അടിവേരുകൾ തീരുമാനമെടുക്കാൻ കഴിയാത്ത ആശയകുഴപ്പങ്ങളുടെ ചെളിക്കുണ്ടിൽ ആണ്ടു കിടക്കുകയാണെന്ന് അപ്പോൾ അവനു ബോദ്ധ്യവുമാകും.  അങ്ങനെ പുറമെ നന്മ പ്രസരിപ്പിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചു കൂവിവിളിക്കുന്ന ഒരു പ്രത്യക്ഷവാദിയും അകമേ  പൂരപ്പാട്ട് പാടാൻ കൊതിക്കുന്ന തിന്മയുടെ ഇരിപ്പടവും. സുഹൃത്തേ  ഇവിടെ ഒന്നിനേം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാത്ത വിധമാണ് ഈ പ്രപഞ്ച രചന. ഇവിടെ കൊടുങ്കാറ്റും മഴയും നമ്മളുടെ പിടിയിലല്ല . ഇവിടെ ഭൂകമ്പങ്ങളെയും സുനാമിയെയും നമ്മൾക്ക് നിയന്ത്രിക്കാനാവില്ല പിന്നെ നമ്മൾക്ക് എങ്ങനെ പറയാൻ കഴിയും ഇതായിരിക്കണം സാഹിത്യം ഇങ്ങനെ ആയിരിക്കണം സാഹിത്യം എന്ന്  (-നിത്യചൈതന്യയതിയുടെ  സമ്യകായ ഒരു ലോകവീക്ഷണത്തോട് കടപ്പാട്   )

ഞാനൊരു കടൽ മുറിച്ചു കടന്നു

എന്റെ നാവെനിക്ക് നഷ്ടമായി

അതിന്റെ മൂട്ടിൽ നിന്നു മുളച്ചു വന്നു

പുത്തനൊരെണ്ണം

ഗയാനയിൽ നിന്ന് ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് കുടിയേറിയ കവയത്രി ഗ്രേസ് നിക്കോൾസ്.