എന്റെ മീനുക്കുട്ടി (കവിത: തൊടുപുഴ കെ ശങ്കര്‍ മുംബൈ)
Published on 07 November, 2019
കാലത്തു ഞാന്‍ പോയ് മടങ്ങിയെത്തും വരെ
കാത്തിരിക്കും എന്റെ മീനുക്കുട്ടി!
വീട്ടിലെ 'കാളിങ് ബെല്‍'ശബ്ദിക്കും മാത്രയില്‍
വാതില്‍ തുറക്കുവാന്‍ കാത്തിരിക്കും!
വാതില്‍ തുറക്കുന്ന നേരാത്തവളെ ഞാന്‍
വാരിയെടുത്തിട്ടാ പൂങ്കവിളില്‍,
ഉള്ളിലെ മുഗ്ദ്ധമാം വാത്സല്യത്തേനൂറും
ഉമ്മകളൊത്തിരി സമ്മാനിക്കും!
പിന്നെ,മടിയിലിരുത്തി, യവളുടെ
പിന്നിയ കൂന്തല്‍ തലോടും മെല്ലെ!
മൈലാഞ്ചിയിട്ടൊരാ പൂവല്‍ക്കരങ്ങളില്‍
കൈവളയൊന്നൊന്നാ, യെണ്ണി നോക്കും!
മൂക്കു പിടിച്ചു വലിച്ചാലവളുടെ
മുറിശുണ്ഠി കാണുവാനെന്തു ഭംഗി!
പാദങ്ങളില്‍ മിന്നി മിന്നി ചലിയ്ക്കുമാ
പാദസരങ്ങളു മെന്തു ഭംഗി!
കണ്മഷിയിട്ടൊരാ നീലനയങ്ങള്‍
കണ്മണി മെല്ലെ ചലിപ്പിക്കുമ്പോള്‍,
മാനത്തെ താരങ്ങള്‍ മിന്നുന്നതു പോലെ
മയിലുകള്‍ പീലി നീര്‍ത്താടും പോലെ!
പുഞ്ചിരിച്ചെന്നടുത്തെത്തുമ്പോളാ മുഖം
പൂന്തിങ്കള്‍ മാനത്തുദിച്ച പോലെ!
നൃത്ത പദങ്ങളെടുത്തവളാടുമ്പോള്‍
ഹൃത്തടമാനന്ദ സാന്ദ്രമാകും!
കെട്ടിപ്പിടിച്ചങ്ങിരിയ്‌ക്കെ, ഞാന്‍ ചോദിക്കും
“കുട്ടീ,നിനക്കെന്നോടെത്രയിഷ്ടം?”
ഇത്തിരി പോലും മടിയ്ക്കാതവള്‍ ചൊല്ലും
ഒത്തിരി യൊത്തിരി യിഷ്ടമുണ്ടു്!
പൂത്തിരി കത്തിച്ച പോലെ ശോഭിക്കുമാ
പുഞ്ചിരി തഞ്ചും മുഖത്തു നോക്കി,
'ജീവന്റെ ജീവനാം ഓമനേ, ' ചൊല്ലും ഞാന്‍
'ജീവിപ്പതേ നിനക്കായി മാത്രം!'
'നീയില്ലാ ജീവിതം നീരില്ലാ പൊയ്ക പോല്‍
നീ തന്നെയെന്‍ ജീവ ചൈതന്യമേ!
ചിന്താമണി പോല്‍ നീ,നീയില്ലാ ജീവിതം
ചിന്തിപ്പാനേ എനിക്കാവതില്ല!'
കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണി പോലെനിക്കവള്‍
കണ്ണിലും,കണ്ണായ മുത്താണവള്‍!
എന്നുമെന്‍ നെഞ്ചിന്‍ തുടിപ്പാണവള്‍, 'എന്റെ
പൊന്നുമോളാ മെന്റെ മീനുക്കുട്ടി!'
കാത്തിരിക്കും എന്റെ മീനുക്കുട്ടി!
വീട്ടിലെ 'കാളിങ് ബെല്‍'ശബ്ദിക്കും മാത്രയില്‍
വാതില്‍ തുറക്കുവാന്‍ കാത്തിരിക്കും!
വാതില്‍ തുറക്കുന്ന നേരാത്തവളെ ഞാന്‍
വാരിയെടുത്തിട്ടാ പൂങ്കവിളില്‍,
ഉള്ളിലെ മുഗ്ദ്ധമാം വാത്സല്യത്തേനൂറും
ഉമ്മകളൊത്തിരി സമ്മാനിക്കും!
പിന്നെ,മടിയിലിരുത്തി, യവളുടെ
പിന്നിയ കൂന്തല്‍ തലോടും മെല്ലെ!
മൈലാഞ്ചിയിട്ടൊരാ പൂവല്‍ക്കരങ്ങളില്‍
കൈവളയൊന്നൊന്നാ, യെണ്ണി നോക്കും!
മൂക്കു പിടിച്ചു വലിച്ചാലവളുടെ
മുറിശുണ്ഠി കാണുവാനെന്തു ഭംഗി!
പാദങ്ങളില്‍ മിന്നി മിന്നി ചലിയ്ക്കുമാ
പാദസരങ്ങളു മെന്തു ഭംഗി!
കണ്മഷിയിട്ടൊരാ നീലനയങ്ങള്‍
കണ്മണി മെല്ലെ ചലിപ്പിക്കുമ്പോള്‍,
മാനത്തെ താരങ്ങള്‍ മിന്നുന്നതു പോലെ
മയിലുകള്‍ പീലി നീര്‍ത്താടും പോലെ!
പുഞ്ചിരിച്ചെന്നടുത്തെത്തുമ്പോളാ മുഖം
പൂന്തിങ്കള്‍ മാനത്തുദിച്ച പോലെ!
നൃത്ത പദങ്ങളെടുത്തവളാടുമ്പോള്‍
ഹൃത്തടമാനന്ദ സാന്ദ്രമാകും!
കെട്ടിപ്പിടിച്ചങ്ങിരിയ്‌ക്കെ, ഞാന്‍ ചോദിക്കും
“കുട്ടീ,നിനക്കെന്നോടെത്രയിഷ്ടം?”
ഇത്തിരി പോലും മടിയ്ക്കാതവള്‍ ചൊല്ലും
ഒത്തിരി യൊത്തിരി യിഷ്ടമുണ്ടു്!
പൂത്തിരി കത്തിച്ച പോലെ ശോഭിക്കുമാ
പുഞ്ചിരി തഞ്ചും മുഖത്തു നോക്കി,
'ജീവന്റെ ജീവനാം ഓമനേ, ' ചൊല്ലും ഞാന്‍
'ജീവിപ്പതേ നിനക്കായി മാത്രം!'
'നീയില്ലാ ജീവിതം നീരില്ലാ പൊയ്ക പോല്‍
നീ തന്നെയെന്‍ ജീവ ചൈതന്യമേ!
ചിന്താമണി പോല്‍ നീ,നീയില്ലാ ജീവിതം
ചിന്തിപ്പാനേ എനിക്കാവതില്ല!'
കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണി പോലെനിക്കവള്‍
കണ്ണിലും,കണ്ണായ മുത്താണവള്‍!
എന്നുമെന്‍ നെഞ്ചിന്‍ തുടിപ്പാണവള്‍, 'എന്റെ
പൊന്നുമോളാ മെന്റെ മീനുക്കുട്ടി!'
Facebook Comments
Comments
amerikkan mollakka 2019-11-07 09:44:39
അസ്സലാമു അലൈക്കും ശങ്കർ സാഹിബ്.
ഇങ്ങള് കബിതയുടെ ശൈലി മാറ്റിയോ? ഞമ്മള്
ആദ്യം ബിചാരിച്ച് മീനുക്കുട്ടി ഇങ്ങടെ
പേരെലെ പൂച്ചക്കുട്ടിയാണെന്നു. ഒരു
കുട്ടി കബിത...മീനുക്കുട്ടികൾക്ക്
ഇസ്റ്റാവും . ദൈവങ്ങളും തത്വങ്ങളും
ഒക്കെ മാറ്റി ഇങ്ങനെ എയ്തുന്നത് കൊള്ളാം
Seetha chandran 2023-04-26 07:48:03
Very nice thepoem is good.
Leave A Reply
മലയാളത്തില്‍ ടൈപ്പ് ചെയ്യാന്‍ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക
അസഭ്യവും നിയമവിരുദ്ധവും അപകീര്‍ത്തികരവുമായ പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ പാടില്ല. വ്യക്തിപരമായ അധിക്ഷേപങ്ങളും
ഉണ്ടാവരുത്. അവ സൈബര്‍ നിയമപ്രകാരം കുറ്റകരമാണ്. അഭിപ്രായങ്ങള്‍ എഴുതുന്നയാളുടേത് മാത്രമാണ്. ഇ-മലയാളിയുടേതല്ല
EMalayalee Available in MediaAppUSA
Copyright © 2024 emalayalee.com - All Rights Reserved.
Webmastered by MIPL, Web Hosting Calicut Kerala