ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് എത്രയോ നിർവ്വചനങ്ങൾ നമ്മൾ വായിച്ചിരിക്കുന്നു,കേട്ടിരിക്കുന്നു. ഈ കവിതയിൽ നിന്നും മനസ്സിലാവുന്നത് ജീവിതം വഴിയിൽ വീണുടയുന്ന ഒരു മൺവന്റി അത് വീണ്ടും പുനർജനിക്കുന്നു. പൊട്ടിത്തകരാനുള്ളതാണ് അതുകൊണ്ട് കൂടെ യാത്രചെയ്യുന്നവർക്ക് സാന്ത്വനമാകുക, സമാധാനം നൽകുക. ജീവിതപാതയിലൂടെ മൺവണ്ടികൾ പ്രയാണം തുടരുന്നു. സൂര്യനെപ്പോലെ ഉദിക്കയും അസ്തമിക്കുകയും ചെയുന്ന ജീവിതത്തിലെ ഇടവേളകളിൽ കാണുന്നതെല്ലാം മിഥ്യ. കവയിത്രി ഒരു അധ്യാപികയെപ്പോലെ അറിവിന്റെ പൂട്ട് തുറക്കുന്നു.