സ്വപ്ന ചരടുകൾ പൊട്ടി
വഴിയമ്പലങ്ങളിൽ
ഊർന്നുവീഴുന്നുണ്ട്
ചില ചിന്തകളുടെ
നേർമൊഴി തുണ്ടുകൾ
കാറ്റ് കടമെടുത്ത
വേനൽമഴ ചീളുകൾ
ചാരെ വന്ന്
മുത്തിയൊഴിഞ്ഞു
പോകുന്നു പതിയെ
ചാഞ്ഞ വെയിലിന്റെ
ചാരത്തണഞ്ഞു
തുടുത്ത കവിളിണ
ചേർത്തരുണിമയയായ്
ചൊല്ലുന്നോ അരളിയും !
പാതി പൂത്തു
നിന്നോർമ്മയിൽ
ഞാനെന്ന് നേർത്ത
ചെമ്പകം ഓർമ്മയുടെ
പടിക്കെട്ടിൽ
നിന്നൊന്നുലഞ്ഞു
മനതാരിൽ
പതിയെ മൂളിടാൻ
പ്രിയമാർന്നൊരിഷ്ടം
ഇമ്പമാർന്നൊന്നു
ചൊല്ലി കനവുകളിലെവിടെയോ
വിടരാൻ
കാത്തു നിൽപ്പുണ്ട്
മഷിത്തുള്ളികൾ
കുടഞ്ഞിട്ട
കടലാസു തുണ്ടുകളിൽ
എഴുതാൻ മറന്നൊരു
പ്രണയ കാവ്യം.....