ഏതാണ്ട് ഒരേ കൊല്ലമാണ്, അതായത് 1975ൽ ആണ് ഞാനും, ഈ കവിത എഴുതിയ എ.സി. ജോർജ് ഒക്കെ അമേരിക്കയിലെ ന്യൂയോർക്കിലേക്ക് കുടിയേറുന്നത്. ഏതാണ്ട് 1975 മുതൽ തന്നെ അന്ന് ഉണ്ടായിരുന്ന പത്ര മാസികകളിൽ എ.സി. ജോർജ് എഴുതാറുണ്ടായിരുന്നു. ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഒന്ന് രണ്ട് മാസത്തേക്ക് അദ്ദേഹം കാര്യമായി ഒന്നും എഴുതാറില്ല. എന്നാൽ ഇന്നുവരെ ചെറിയ ഗ്യാപ്പുകൾ വരുത്തിയാണെങ്കിലും മുടക്കം കൂടാതെ വിവിധ മാധ്യമങ്ങളിൽ അദ്ദേഹം എഴുതി വരുന്നു. ഞാൻ ഒരു എഴുത്തുകാരൻ അല്ലെങ്കിലും ഒരു വായനക്കാരൻ ആണ്. വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ ഫോണിൽ സംസാരിക്കാറുമുണ്ട്. ഞാൻ ഇത്രയും പറയാൻ കാരണം അദ്ദേഹം കവിത എഴുതിയാലും ലേഖനം എഴുതിയാലും നർമ്മം എഴുതിയാലും അതിൽ ഒരു പ്രത്യേകതയും ലാളിത്യവും ഗ്രാമീണ ഭംഗിയും ഉണ്ട്. ഏതു വ്യക്തിക്കും എളുപ്പം മനസ്സിലാക്കാവുന്ന ലളിതമായ ഭാഷയിലാണ് പുള്ളിക്കാരൻ എഴുതുന്നത്. ഈ കവിത തന്നെ നോക്കൂ. കാലോചിതമായ വളരെ അർത്ഥസമ്പുഷ്ടമായ പദങ്ങൾ ചേർത്തുവച്ചിരിക്കുന്നു. രണ്ടാഴ്ച മുമ്പ് അദ്ദേഹം യുദ്ധത്തിൻറെ കെടുതികളെ പറ്റി എഴുതി, മനുഷ്യൻറെ അനാചാരം അന്ധവിശ്വാസം, മതക്കാരുടെ ഗുണ്ടായിസം അങ്ങനെ പലതിനെപ്പറ്റിയും ആരെയും കുസാതെ നിർഭയം എഴുതി. കുറച്ചുകാലമായി അദ്ദേഹം വാർത്തകൾ അധികം എഴുതാറില്ല. ആദ്യകാലങ്ങളിൽ ഒക്കെ വിവിധ അസോസിയേഷനുകളിലും പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും, പ്രായം ഏതാണ്ട് 80 വയസ്സിനോട് അടുക്കുന്നത് കൊണ്ടാകാം ഒരു പ്രസ്ഥാനത്തിനും പോയി ഭാരവാഹി ആകാനോ മത്സരിക്കാനോ പോകാറില്ല എന്നാണ് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നത്. എന്നാൽ നിഷ്പക്ഷമായി തന്നെ അദ്ദേഹത്തിൻറെ എഴുത്തുകൾ തുടരുന്നതിൽ സന്തോഷമുണ്ട്. വീണ്ടും ഇത്തരം കവിതകളും ലേഖനങ്ങളും കഥകളും ഒക്കെ അങ്ങ് എഴുതുക. എഴുത്തുകാരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന ഈ മലയാളിക്കും എഴുത്തുകാർക്കും എല്ലാം ഒരു താങ്ക്സ് ഗിവിംഗ്ആശംസിക്കുന്നു.