ആതിരരാവിലൊരമ്പിളി തെന്നലായ്
മണ്ണിലിറങ്ങിയ പൊൻ നിലാവേ
ആരു നിനക്കേകീ തൂവെള്ളപ്പാൽക്കുട -
മാകെച്ചിതറിപ്പരന്നൊഴുകാൻ

അന്ധകാരത്തിലായർക്കൻ വിട
ചൊല്ലിയാഴിയിലായി മറഞ്ഞിടുമ്പോൾ
നിന്നിളം പുഞ്ചിരിയൊന്നു വിടരുവാനി 
നല്ലോ കൊതിയ്ക്കുന്നു രാപ്പൂവുകൾ

പിൻതിരിഞ്ഞാ മുകിൽ പിന്നിലായ് മാറി
നീയെന്നെയൊളിച്ചു കടന്നിടുമ്പോളുണ്ടി - 
ന്നു പരിഭവമെന്നുള്ളിലറിയുമോ നിന്നിൽ
ഞാനല്ലോ ലയിച്ചിരുന്നു.....