കൊറ്റിയെ പിടിക്കാനുള്ള കവിതാ വഴി. ഞണ്ടും ഞവണിയുമൊക്കെ ശാപ്പിട്ട് വിശപ്പ് മാറുമ്പോൾ പാട വരമ്പിൽ കൊറ്റി ഒറ്റക്കാലിൽ നിന്ന് ഉറക്കം തുടങ്ങും. അപ്പോൾ ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതെ പതുങ്ങി ചെന്ന് കൊറ്റിയുടെ തലയിൽ ശകലം വെണ്ണനെയ്‌ വച്ച് കൊടുക്കുക. വെയിലുറയുമ്പോൾ വെണ്ണനെയ് ഉരുകി കൊറ്റിയുടെ കണ്ണിൽ വീഴുകയും കാഴ്ച നഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്യും. അപ്പോൾ നിസ്സാരമായി ആർക്കും പുതിയ കവിതാ വഴിയിൽ കൊറ്റിയെ പിടിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയും !

സമൂഹത്തിലെ ഏറ്റവും നല്ല സാഹിത്യകാരനായ കവിക്ക് മാത്രമേ നാം വസിക്കുന്ന ചുറ്റുപാടും നിരീക്ഷിച്ച്,ആ ബോധത്തിൽ നിന്നും ഉടലെടുത്ത വൈകാരിക,വൈചാരിക,ആദ്ധ്യാത്‌മിക് തലങ്ങളിൽ നിന്നുകൊണ്ട്‌ വികാരവിചാരങ്ങളെ സമന്വയിപ്പിച്ച് സാധാകരണീകരണം നടത്തി അതിമനോഹരമായ ഈ കവിതക്ക് ജൻമ്മം നൽകാൻ കഴിയുന്നത്. കത്തിജ്വലിക്കുന്ന വേനൽചൂടിൽ കുഞ്ഞുങ്ങളായ ഇലകളുടെ അതിദൈന്യാവസ്ഥ അളന്ന് തിട്ടപ്പെടുത്തി അങ്ങേയറ്റം ദുഃഖിതനായ കവി പ്രകൃതിയെയും മനുഷ്യനെയും ഒന്നായി കാണുന്ന ആ ആദ്ധ്യാത്‌മിക കാഴ്ച്ച അന്വശ്വരമാണ്.ഇത് കവിയുടെ താൻ ജീവിക്കുന്ന സമൂഹത്തിനോടുള്ള സാഹിത്യകാരന്റെ സാമൂഹ്യപ്രതിബദ്ധതക്ക് അടിവരയിടുന്നുണ്ട്. ശോകത്തിൽ നിന്നും ശ്ലോകമുണ്ടാകുന്നതെന്ന് ആത്മസത്യം അളന്ന് തിട്ടപ്പെടുത്താൻ കഴിയാത്തവിധം എത്ര മനോഹാരമായാണ് കവി വർണ്ണിച്ചിരിക്കുന്നത്. അത്യധികം ദാർശനികതയും, വൈശേഷികചിന്തയും നിറഞ്ഞ് തുളുമ്പി നിൽക്കുന്ന മോഹനസുന്ദരമായ കവിത. ലോകപരിസ്ഥിതി ദിനം ആചരിക്കുന്നതിന്റെ പ്രാധാന്യത്തിലേക്ക് ഈ കവിത സമർപ്പിപ്പിക്കുന്നു.ഏത് അവാർഡിനും ഈ കവിതക്ക് യോഗ്യതയുണ്ട്. (ഡോ.കെ .കെ ശശിധരൻ)

ഒരു മത്സരത്തിനും ഞാൻ കവിത അയച്ചുകൊടുത്തിട്ടില്ല. അതെന്റെ ന്യുനതകളിൽ ഒന്നാണ്. എന്തായാലും, സാഹിത്യരസികരും തർക്കപടുക്കളുമായ നിങ്ങളിരുവരും എന്റെ കവിതകൾ സശ്രദ്ധം വായിക്കുന്നുണ്ട് എന്നതിൽ വളരെ സന്തോഷമുണ്ട്.

കന്നാരത്തൊട്ടി വാർഡിലെ പഞ്ചായത്ത് തെരഞ്ഞെടുപ്പ് രംഗം. മുസ്ലിം ഭൂരിപക്ഷമുള്ള വാർഡിലെ സ്ഥാനാർഥിയായ കുര്യൻ മാപ്ലക്ക് വേണ്ടിയുള്ള പ്രചരണ ജാഥയിൽ താത്തമാർ വരെ റോഡിലിറങ്ങിയാണ് പ്രകടനം : “ എല്ലാ ഓട്ടും കുറിയമ്മാപ്ലക്ക്, ഞമ്മടെ ഓട്ടും കുറിയമ്മാപ്ലക്ക് ” മുദ്രാ വാക്യങ്ങൾ മുഴങ്ങുകയാണ്. ജാഥയിൽ പങ്കെടുക്കുന്ന നാട്ടുമ്പുറത്തു കാരിയും നാണക്കാരിയുമായ മിസ്സിസ് അച്ചാമ്മ കുര്യൻ മാപ്ലക്ക് ഭർത്താവിന്റെ പേര് വിളിക്കാൻ ഭയങ്കര മനോ വിഷമം.. അങ്ങിനെ ശീലിച്ചിട്ടുമില്ല. എങ്കിലും തന്റെ ഭർത്താവിന് വേണ്ടി തൊണ്ട കീറുന്ന താത്തമാരെ പിണക്കുവാൻ ഒട്ടു മനസ്സ് വരുന്നുമില്ല. ഒടുവിൽ എന്തും വരട്ടെ എന്നുറപ്പിച്ച് അച്ചാമ്മക്കൊച്ചമ്മ വായ് തുറക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിക്കുന്നു. മുഷ്ടി ചുരുട്ടിയെറിഞ്ഞ് താത്തമാർ കൊച്ചമ്മക്ക് വേണ്ടി പാതി മുദ്രാവാക്യം വിളിച്ചു കൊടുക്കുകയാണ് : “ എല്ലാ ഓട്ടും ——, “ ബാക്കി പാതി കൊച്ചമ്മ വിളിക്കണം എന്നതാണ് ധ്വനി. പരിസര ബോധം നഷ്ടപ്പെട്ട മിസ്സിസ് കുര്യൻ മാപ്ള ആവേശത്തോടെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ആ മുദ്രാവാക്യം ഇങ്ങനെ ഏറ്റു വിളിച്ചു: “ വീട്ടിലെ മനുഷ്യനുക്ക് ! “ ,

ഡോക്ടറുടെ മുഴുവൻ അറിവും ഉപയോഗിച്ച് ഒരു കലക്ക് കലക്കി. പക്ഷെ വായനക്കാർ ക്ക് ഒരു പിടിയും കിട്ടിയില്ല സാർ. കവിയോടുള്ള സ്നേഹം മനസ്സിലാക്കാം പക്ഷെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കരുത്. ഭാഷയുടെ കണ്ണിലൂടെ ജയൻ പറഞ്ഞ വെണ്ണ ഉരുകി വീണു കാണാൻ വയ്യാതാകും.

അനശ്വരമാണ് *

ജോലി ചെയ്യുത് വീട്ടിലേക്ക് വേണ്ട അരിയും സാധനങ്ങളും വാങ്ങിവരേണ്ട അച്ഛൻ, കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെകൂടി ബീവറേജിൽ നിന്ന് കള്ളും വാങ്ങി കുടിച്ചു ചീട്ടും കളിച്ചിട്ട് വീട്ടിൽ വന്ന് പണിയൊന്നും കിട്ടിയില്ല എന്ന് പറയുന്നപോലെയുണ്ട് അച്ഛൻവേര് മണ്ണിരകളുമായി ചേർന്ന് അക്ഷര ശ്ലോകം ചൊല്ലിയിട്ട്, പച്ചകള്ളം അടിച്ചു വിടുന്നത്. ഇത് കേരളത്തിലെ ഇന്നത്തെ സ്ഥിതിയാണ്. ഇതാണ് എനിക്ക് മനസിലായത്. പിന്നെ നിങ്ങൾ വലിയ വലിയ പണ്ഡിതമാരോട് ഇതിന്റെ പേരിൽ യുദ്ധം ചെയ്യാൻ ഞാനില്ല.

അപ്രകാരം മനസ്സിലാക്കിയിട്ടും; അങ്ങനെ ജീവിതം ജീവിച്ചുമരിച്ചുപോയ കവിയായ അയ്യപ്പന്റെ പേര് കൃത്യമായി എഴുതിയതിൽ വളരെ സന്തോഷം .കവിയെന്ന അയ്യപ്പൻ ഇന്നും മരിച്ചിട്ടില്ല .ഇവിടെയാണ് സാഹിത്യകാരന് മരണമില്ലായെന്നു പറയുന്നത്.സാഹിത്യകാരനെ നാം മനസ്സിലാക്കേണ്ടതും,പരിചയപ്പെടേണ്ടതും അവരുടെ എഴുത്തിലൂടെയാണ്.മാത്രമല്ല മരിച്ചുപോയ എഴുത്തുകാരന്മാരെയും നാം മനസ്സിലാക്കുന്നത് അവരുടെ പുസ്തകങ്ങളിലൂടെയാണ്. സാഹിത്യകാരന്റെ ജീവിതം വളരെ മോശവും സാഹിത്യം വളരെ നല്ലതും,ആ വ്യത്യാസങ്ങൾ സാഹിത്യരസാസ്വാദനത്തിന് എന്തെങ്കിലും കുറവ് വായനപരിസരത്തിൽ സംഭവിക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല . എഴുത്തോളം ഉയരാൻ കഴിഞ്ഞ ജീവിതം നയിച്ച എഴുത്തുകാർ,സാഹിത്യകാരന്മാർ വളരെ വിരളം .

I am happy to note that Raju’s poem has inspired a few readers to see deeper meaning in the the words and has helped readers to create their own words of wisdom

"കുത്തിക്കുറിച്ചു കൊണ്ടങ്ങിരുന്നാൽ ആത്താഴമൂണിനിന്നെന്തു ചെയ്യും" എന്ന് കവിയോട് ഭാര്യ ചോദിച്ചപ്പോൾ എഴുക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന താളിലേക്ക് കവിയുടെ കണ്ണീർ തുള്ളികൾ അടർന്നു വീണു. ഇവിടെ, കവിയുടെ നിസഹായത കണ്ടു മനസ്സലിഞ്ഞ മേഘങ്ങൾ മഴയായി പെയ്‌തു. ആദ്യം സൂചിപ്പിച്ച കവിയുടെ ഭാവന അല്പം വ്യത്യസ്തമായി ഇവിടെ കുറിച്ചിരിക്കുന്നു. ഏതായാലും ഭാവന കൊള്ളാം വരികളും നന്നായിരിക്കുന്നു പ്രിയ രാജൂ.