ലൈംഗികാബന്ധത്തിനുശേഷം ഇണയെ കൊന്നുകളയുന്നത് (sexual cannibalism) ജന്തുലോകത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്. നമുക്ക് വളരെ പരിചയമുള്ള പെൺചിലന്തികൾ  അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതായി വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇണയെ പ്രാപിക്കാൻ ആൺചിലന്തികൾക്ക് പാട്ടും ഡാൻസും ഒക്കെ ആവശ്യമായി വരുന്നു. ആർ പെൺചിലന്തിയെ മോഹിപ്പിക്കുന്നുവോ  അവനു മാത്രമേ അവൾ വഴങ്ങുകയുള്ളു. പക്ഷെ   ഇണചേരൽ കഴിഞ്ഞാൽ അവനെ വധിക്കും. മനുഷ്യലോകത്ത് പുരുഷൻ അവന്റെ സൗന്ദര്യവും കഴിവും ഫെയ്സ്ബൂക്കിലും ഇൻസ്റ്റാഗ്രാമിലും  പ്രകടിപ്പിച്ച് ഇണകളെ ആകർഷിക്കുന്നു. അവരുമായി രമ്യതയിലാകുന്നു. അതിൽ ചിലവിഡ്ഢികൾ അവനായി പായ വിരിക്കുന്നു. ചില പുരുഷന്മാർ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞു അവളെ കൊന്നുകളയുന്നു. പിന്നെ ആർക്കും അവൾ വഴങ്ങരുതെന്നു പുരുഷചിന്താഗതി, ആ മേൽക്കോയ്മ. ഇപ്പോൾ സ്ത്രീകളും പെൺചിലന്തികളെപോലെ മുന്നോട്ടു വന്നു തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ലൈംഗികബന്ധത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടതിനുശേഷം പങ്കാളിക്ക് കഷായം കൊടുത്തും കൊല്ലാമെന്നൊക്കെ സ്ത്രീകൾക്കും വകതിരിവായി.
പുരുഷന്മാരാൽ  കൊല്ലപ്പെടുന്നവരിൽ മിക്കവരും നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരം ചാർത്തിയ സുമംഗലികളാണ്. മിന്നുകെട്ടിയവൻ കൂടെയുണ്ടെങ്കിലും ലൈംഗിക ദാരിദ്ര്യം അനുഭവിക്കുന്നവർ. ചിലർ പറയുന്നത് രതിക്കല്ല  അവർ ഇങ്ങനെ പോകുന്നത്. ഈ പരപുരുഷന്മാർ അവരെ കരുതുന്നു, സ്നേഹത്തിന്റെ ഗംഗയാറിൻ തീരത്തു പ്രണയമന്ത്രങ്ങളുടെ  മന്ദാനിലനിൽ അവരെ കുളിരണിയിക്കുന്നുവെന്നൊക്കെയാണ്. ഭർത്താവ് തീർത്തും അരസികൻ, പ്രണയാഭിലാഷങ്ങൾ ഇല്ലാത്തവൻ. 

പക്ഷെ എല്ലാവർക്കുമറിയാം രതിനിർവേദ്യം ആണ് അവരെകൊണ്ട് വേലി ചാടിക്കുന്നതെന്നു.  വയറിന്റെ വിശപ്പ് മാറ്റാൻ ധാരാളം ആഹാര സാധനങ്ങൾ ഉണ്ട്. പക്ഷെ  കാമാർത്തിക്ക് ഒരേയൊരു ഔഷധമേയുള്ളു. സമൂഹം അത് ഔൺസ്ഗ്ലാസിൽ അവൾക്ക് കൊടുത്തിരിക്കയാണ്. അതായത് വിവാഹത്തിലൂടെ ഉറപ്പിച്ച ഒരു പുരുഷൻ. പലവട്ടം സേവിക്കാൻ സ്ത്രീക്ക് ആശ ഉണ്ടാകുകയും പുരുഷനു അത് കഴിയാതെവരുകയും ചെയ്യുന്നത് വലിയ ഒരു നിസ്സഹായാവസ്ഥയാണ്.  പുറത്തുനിന്നു സംഘടിപ്പിച്ചാൽ മാനം പോകും. പക്ഷെ ചില സ്ത്രീകൾ അതൊക്കെ വകവയ്ക്കാതെ ഒറ്റമൂലികൾ തേടി പോകുന്നു. ഈ ലേഖകന് പരിചയമുള്ള ഒരു എഴുത്തുകാരി ഏകദേശം അമ്പത്തിനോട് അടുത്ത പ്രായമുണ്ട്. അവർ സുന്ദരിയാണ് പക്ഷെ കാമവിശപ്പ് കൂടുതൽ ആണെന്നു തോന്നുന്നു. കണ്ടാൽ കാട്ടുമാക്കാനെപോലുള്ള  ഒരാളുമായി രതിലീലകൾ  നടത്തുന്നു. പരിചയമുള്ളതുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു അപകടമല്ലേ മാഡം. തന്നെയുമല്ല ഏഴഴകില്ലാത്ത കടും കറുപ്പും, സർപ്പദൃഷ്ടിയും നരച്ച തലയുമുള്ള ഒരാൾ. അവർ പറഞ്ഞു ഇതിനൊക്കെ ചില സൂത്രങ്ങൾ ഉണ്ട്. എന്റെ ദാഹം തീരുമ്പോൾ ഞാൻ അവനെ വിടും. അവൻ എന്നെ ബ്ലാക്‌മെയിൽ ചെയ്യില്ല. കാരണം അവനു കുടുംബമുണ്ട്. പിന്നെ അവന്റെ ആകാരം അത് പ്രശ്നമല്ല  അവൻ സുരതക്രിയയിൽ അർജുന അവാർഡിനർഹനാണ്. അവർ നാണം പൊത്തിയ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചുകാണും. ഫോണിലൂടെ ആയതുകൊണ്ട് കാണാൻ പറ്റിയില്ല.

എന്നാൽ എല്ലാ സ്ത്രീകൾക്കും അങ്ങനെ കൗശലം ഇല്ല. അവർ നിർദാക്ഷിണ്യം കൊല്ലപ്പെടുന്നു. നമ്മുടെ നാട്ടിലെ ഇപ്പോഴത്തെ സ്ഥിര വാർത്തയാണിത്.
അരുംകൊല,  ഇരട്ടക്കൊല, പ്രതികാരക്കൊല, ദുരഭിമാനക്കൊല, സദാചാരക്കൊല, പ്രണയക്കൊല അങ്ങനെ കൊലപാതകങ്ങൾ നാട്ടിൽ തുടർക്കഥ പോലെ തുടരുന്നു. കൊല എന്ന വാക്കിനുമുന്നിൽ അതിനെ ന്യായീകരിക്കുന്ന കാരണവും നമ്മൾ പറയുന്നുണ്ട്. ഒരാൾ  മറ്റൊരാളെ കൊല്ലുന്നത് അധാർമ്മികതയാണ്. പക്ഷെ ചില കൊലപാതകങ്ങളെ സമൂഹം അംഗീകരിക്കുന്നു. അവൾ അവനെ തേച്ചിട്ടുപോയില്ലേ. അതുകൊണ്ട് അവൻ ചെയ്തതതിൽ തെറ്റില്ല.  ഇതൊക്കെ സമൂഹത്തിന്റെ നീതിന്യായകോടതിയിലെ വിധികൾ. നിയമം കുറ്റക്കാരെ തടങ്കലിലാക്കുന്നു. പ്രണയക്കൊലകൾ ഈ കാലഘട്ടത്തിന്റെ സമ്മാനമാണ്. കാലത്തിനറിയാം എന്ത് തന്നെ സംഭവിച്ചാലും മനുഷ്യർ പഠിക്കുകയില്ല. അതുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെയുള്ള സംഭവങ്ങൾ അരങ്ങേറിക്കൊണ്ടിരിക്കും. വയലാർ എഴുതി "കാളിദാസൻ മരിച്ചു, കണ്വാമാമുനി മരിച്ചു, അനസൂയ മരിച്ചു, പ്രിയംവദ മരിച്ചു ..ശകുന്തള മാത്രം മരിച്ചില്ല. ദർഭകൾ പൂക്കുമീ മാലിനി തീരത്തു ഗർഭിണിയാം    അവൾ ഇരിക്കുന്നു.ദുഷ്യന്തൻ അവളെ മറക്കുന്നു....കാലം ചിരിക്കുന്നു. ശാസ്ത്രത്തിന്റെ ഔദാര്യം പെൺകുട്ടികളെ ഗർഭിണികളാക്കാതെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നു എന്ന വ്യത്യാസമല്ലാതെ അന്നത്തെ പെൺകുട്ടികളും ഇന്നത്തെ പെൺകുട്ടികളും വ്യത്യാസമില്ല.

നീയില്ലാതെ ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന നിസ്സഹായത, ആശ്രയമനോഭാവം അതൊക്കെയാണ് ഭർത്താവോ, കാമുകനോ അവരുടെ ഭാര്യയെ അല്ലെങ്കിൽ കാമുകിയെ കൊല്ലുന്നതിന്റെ മനഃശാസ്ത്രം എന്ന് വിദഗ്ധാഭിപ്രായം. സ്ത്രീ പുരുഷന്റെ സ്വത്താണെന്ന സങ്കൽപ്പവും ഒരു പ്രതിയാണ് ഈ കുറ്റകൃത്യത്തിൽ എന്നും നമ്മൾ മനസ്സിലാക്കണം. പ്രണയകാലത്ത്  പ്രിയമുള്ളവളെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകളിലും അവൾ തന്റെ സ്വത്താണെന്ന വിശ്വാസം പതിയിരുപ്പുണ്ട്. നമ്മുടെ എഴുത്തുകാരുടെ രചനകളിലൊക്കെ അത് പ്രകടമായി കാണാം. ഹിന്ദി സിനിമകളിൽ അനുരാഗസുരഭിലമായ ഗാനങ്ങൾ രചിച്ച സാഹിർ ലുധിയാൻവിയുടെ സുപ്രസിദ്ധ ഗാനം കഭി കഭി എന്ന ഗാനത്തിലെ വരികളിൽ  " നിന്നെ  എനിക്കായി സൃഷ്ടിച്ചതല്ലേ  എന്ന ചിന്ത ചിലപ്പോൾ, ചിലപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ ഉണരുന്നു. നക്ഷത്രങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ എവിടെയോ കഴിഞ്ഞിരുന്ന നിന്നെ ഭൂമിയിലേക്ക് വിളിച്ചത് എനിക്കായിട്ടല്ലേ. തീർന്നില്ല,  കവി പാടുന്നു നിന്റെ ശരീരം, നിന്റെ മിഴിയണകൾ, നിന്റെ കാർകൂന്തൽ കെട്ടിനടിയിലെ  സുരക്ഷിതത്വം (വടക്കൻ പാട്ടുകളിലെ വീരനായകൻ പ്രേമിച്ച പെണ്ണിന്റെ മുടിക്കെട്ടിനടിയിൽ ഒളിച്ചിരുന്നിട്ടുണ്ട്), ഈ ചുണ്ടുകൾ, ഈ പാണികൾ എല്ലാം എന്റെ വിലയേറിയ അനർഘമായ  സ്വത്താണ്."

പരസ്പരം പ്രണയിക്കുമ്പോൾ തളിരിടുന്ന ഭാവനകൾ ഹൃദയവർജ്ജകങ്ങളാണ്. അപ്പോൾ പാടാത്ത വീണപോലും പാടുമെന്നല്ലേ കവികൾ സങ്കൽപ്പിക്കുന്നത്.  പ്രണയം മൂക്കുമ്പോൾ  പച്ചിലക്കുമ്പിളിൽ പിച്ചതെണ്ടാനും കാമുകി ഒരുക്കമാകുന്നു.  പ്രണയിക്കുമ്പോഴും, വിവാഹം കഴിക്കുമ്പോഴും പുരുഷന്റെ ചിന്ത സ്ത്രീ അവന്റെ സ്ഥാവരജംഗമ സ്വത്താണെന്നാണ്. അതുകൊണ്ട് അവളുടെ മോഹങ്ങൾക്കും അഭിപ്രായങ്ങൾക്കും വിലകല്പിക്കാൻ വീരശൂര പരാക്രമിയെന്നഭിമാനിക്കുന്ന  പുരുഷവർഗത്തിനു വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്.  സ്ത്രീ അവന്റെ പ്രതീക്ഷകൾക്കൊപ്പം അല്ലെങ്കിൽ അവന്റെ വരുതിക്ക് നിൽക്കുന്നില്ലെന്നു കാണുമ്പോൾ അവളെ കൊന്നുകളയാൻ അവനു പ്രയാസമില്ല. വ്യഭിചാര കുറ്റത്തിന് പുരാതന റോമിലെയും ഗ്രീക്കിലെയും നിയമം അനുസരിച്ച് ഭർത്താവിന് ഭാര്യയെ കൊന്നുകളയാൻ. പിതാവിന് പുത്രിയെ കൊന്നുകളയാൻ അധികാരവും അവകാശവുമുണ്ടായിരുന്നു. കുറ്റങ്ങൾക്കുള്ള ശിക്ഷ  പുരുഷന്മാർക്ക് പൂർണമായി ബാധകമല്ല. എന്നാലും സ്ത്രീക്കും പുരുഷനും മനസ്സിലാക്കാൻ ബൈബിൾ എബ്രായർ 13 വാക്യം നാലിൽ ഇങ്ങനെ പറയുന്നുണ്ട്. "വിവാഹം എല്ലാവർക്കും മാന്യവും കിടക്ക നിർമ്മലവും ആയിരിക്കട്ടെ; എന്നാൽ ദുർന്നടപ്പുകാരെയും വ്യഭിചാരികളെയും ദൈവം വിധിക്കും." സദൃശ്യവാക്യങ്ങൾ അദ്ധ്യായം  ആറ് വാക്യം മുപ്പത്തിരണ്ടിൽ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു. സ്ത്രീയോടു വ്യഭിചാരം ചെയ്യുന്നവനോ, ബുദ്ധിഹീനൻ; അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നവൻ സ്വന്തപ്രാണനെ നശിപ്പിക്കുന്നു. വ്യഭിചാരത്തിൽ ഏർപ്പെടാനുള്ള തന്ത്രങ്ങളൊക്കെ കാമശാസ്ത്രം പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവസാനം ഉപദേശിക്കുന്നത് അത് വേണ്ട നിങ്ങളുടെ പങ്കാളികളിൽ ഒരാളെ അത് സുഖിപ്പിക്കുമ്പോൾ മറ്റെയാളെ ദുഖിപ്പിക്കുന്നുവെന്നാണ്.

സ്ത്രീയുടെ മേൽ പുരുഷന് ഉടമസ്ഥാവകാശവും അർഹതയുമുണ്ടെന്ന ചിന്താഗതി പണ്ടുമുതലേ നിലവിലുണ്ട്. ഹോളിവുഡിലെ സുന്ദരിയായ താരം ഹെലൻ മിറിൻ ഒരിക്കൽ പറഞ്ഞു. ഉടമസ്ഥാവകാശം ഉറപ്പിക്കുന്ന വിധം   കാമുകിമാരുടെ തോളിൽ കയ്യിട്ട് നടക്കുന്ന ചെറുക്കന്മാർ  എന്നെ അലട്ടുന്നുവെന്നു. പൗരാണിക ഭാരതത്തിലേക്ക് നോക്കിയാൽ കാണാം മഹാഭാരതത്തിലെ ധർമ്മപുത്രർ (ഓ ! പേരിൽ പോലും  ധർമ്മം കൊണ്ടുനടക്കുന്നയാളാണ്) ഭാര്യയെ ചൂതിൽ പണയം വച്ചു. സാക്ഷാൽ ഹരിചന്ദ്രൻ കടം വീട്ടാൻ ഭാര്യയെ വിറ്റു. ഗുദക്ഷിണക്കുള്ള പണം ചോദിച്ച വന്ന ഗാലവന് സ്വാന്തനം മകളായ മാധവിയെ യയാതി കൊടുത്തു. ജാനശ്രുതി എന്ന രാജാവ് ചൂടിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ മട്ടുപ്പാവിൽ ഉറങ്ങുമ്പോൾ സ്വർഗ്ഗവാസികളായ സിദ്ധന്മാർ അരയന്നങ്ങളുടെ രൂപമെടുത്ത് ആ വഴി പറന്നുവന്നു. ദാനധർമങ്ങൾ ചെയ്ത പ്രജാക്ഷേമതത്പരനായി വസിക്കുന്ന രാജാവിൽ നിന്നും പ്രൗഡമായി പുറപ്പെടുന്ന പ്രഭാപൂരം കണ്ട് ഒടുവിൽ പറക്കുന്ന അരയന്നം  മുമ്പിൽ പറക്കുന്ന അരയന്നത്തോട് പറഞ്ഞു രാജാവിന്റെ അടുത്തുകൂടെ പറക്കാതിരിക്കുക, നിനക്ക് പൊള്ളിപ്പോകും. അപ്പോൾ മറ്റേ അരയന്നം പറഞ്ഞു നീ ആരെക്കുറിച്ചാണ് പറയുന്നത്. നീ സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടാൽ ശക്തനായ രൈക്വ ഋഷിയെപ്പറ്റിയാണെന്നു. അദ്ദേഹം ബ്രഹ്മജ്ഞാനം നേടിയ ഋഷിയാണെന്നും പറഞ്ഞു. രാജാവ് പിറ്റേദിവസം ഋഷിയെ കണ്ടെത്താൻ ആളെ വിട്ടു എല്ലായിടത്തും അന്വേഷിച്ചിട്ടും ആളെ കണ്ടെത്തിയില്ല,.അവസാനം വിജനമായ സ്ഥലത്ത് ഒരു കളവണ്ടിയുടെ ചുവട്ടിൽ ചൊറി ചിരങ്ങുകൾ മാന്തിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഋഷിയെ കണ്ടുമുട്ടി. രാജാവിനെ വിവരം അറിയിച്ചു രാജാവ് ഋഷിയിൽ നിന്നും വിദ്യ സ്വീകരിക്കാൻ മകളെ അദ്ദേഹത്തിന് നൽകി. ചൊറിയും  ചിരങ്ങും പിടിച്ച കിഴവന്റെ കൂടെ രാജകുമാരി എങ്ങനെ ജീവിച്ചുവെന്നു നമ്മൾ അതിശയിക്കുന്നു.. അങ്ങനെയുള്ള സാഹചര്യങ്ങളിൽ നിന്നല്ലേ വ്യഭിചാരം എന്ന വികൃതി ജന്മമെടുക്കുന്നത്.

പണ്ടുകാലത്തെ യുവതിയുവാക്കൾ പ്രണയം സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെട്ടില്ലെന്നു കണ്ടാൽ യുവാക്കൾ താടി വളർത്തിയും യുവതികൾ അവിവാഹിതരായി കഴിയുകയുമായിരുന്നു പതിവ്. അതിൽ ചിലർ പെൺകുട്ടികളെ ഗർഭിണികളാക്കി കടന്നു കളയുകയും യുവതി മാനഹാനി ഭയന്ന് ആത്മഹത്യചെയ്യുകയോ അല്ലെങ്കിൽ കുട്ടിയുടെ അച്ഛനായി ആരെയെങ്കിലും കണ്ടുപിടിക്കയോ ചെയ്യുമായിരുന്നു. അവരൊന്നും പരസ്പരം വെടിവച്ചോ ആസിഡ് ഒഴിച്ചോ കത്തികൊണ്ട് കുത്തിയോ മരിച്ചില്ല. പെൺകുട്ടികളും ഇങ്ങനെ കൂരകൃത്യങ്ങളിൽ പങ്കു ചേരുന്നുണ്ട്. 

ഇത്തരം അക്രമങ്ങളിൽ പെടുന്നവരൊന്നും യഥാർത്ഥ പ്രണയിതാക്കൾ .അല്ല. അവരിൽ ഉടലെടുക്കുന്ന ചിന്ത അവൾ വേറെയൊരാളെ വിവാഹം കഴിക്കുമ്പോൾ തന്നോടുള്ള ലൈംഗിക വിശ്വസ്തത നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു. അപ്പോൾ അവൾ വ്യഭിചാരിണി. ഉടനെ അവളെ കൊല്ലുക. സ്ത്രീകൾ വഞ്ചിക്കുന്നത് പുരുഷന് സഹിക്കാൻ കഴിയുന്നതല്ല. പേർഷ്യയിലെ ഷഹരിയാർ എന്ന രാജാവ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യ വഞ്ചിച്ച വിവരമറിഞ്ഞു അവളെയും അവളുടെ തോഴിമാരെയും വധിച്ചുകളഞ്ഞു. അതിനുശേഷം ഓരോ രാത്രിയിലും ഓരോ കന്യകമാരെ വിവാഹംചെയ്തു അവരെ പ്രഭാതത്തിൽ കൊന്നുകളഞ്ഞു. രാജാവിന്റെ ഈ വിചിത്ര സ്വഭാവം സാഹിത്യത്തിന് മുതൽക്കൂട്ടായി. ആയിരത്തിയൊന്നു രാവുകൾ എന്ന പൗരാണിക സാഹിത്യകൃതി നമുക്ക് ലഭിച്ചു. ചരിത്രാതീതകാലം മുതൽ പുരുഷൻ സ്ത്രീയെ അവന്റ സ്വത്തായി കണ്ടിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവൾ അവന്റെ കയ്യാൽ മരിക്കുന്നതും സാധാരണയായി.

"കമനീയകാന്തി കലർന്ന" രണ്ട് സുന്ദരക്കുട്ടന്മാരെ മഹാവിപിനത്തിൻ നടുവിൽ കണ്ട് അനുരാഗദാഹവിവശയായ ശൂർപ്പണക അവരെ സമീപിച്ചു. രാക്ഷസന്മാർക്ക് അനുരാഗവും നിർമ്മലരാഗവുമൊന്നും പരിചയമില്ല. ശാരീരിക സംതൃപ്തിമാത്രം. അവൾ നിർലജ്ജം വിവരമറിയിച്ചെങ്കിലും രാമൻ ഭാര്യാസമേതനായതിനാൽ സഹോദരന്റെയടുത്തേക്ക് വിട്ടു. അവൻ കയ്യൊഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീണ്ടും രാമനെ സമീപിച്ചു. സീത കൂടെയുള്ളതുകൊണ്ടാണെന്നു കരുതി അവരെ ആക്രമിക്കാൻ തയ്യാറായി. കാമരൂപിണിയാണെങ്കിലും കോപം വന്നപ്പോൾ മുഗ്ദ്ധഭാവങ്ങൾ മാറി ഭയാനകരൂപം വന്നു. ലക്ഷ്മണൻ അവളുടെ മൂക്കിന്റെ തുമ്പും കാതും അറുത്തെടുത്തു. പ്രണയാഭ്യർത്ഥനയുമായി വരുന്നവളെ എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്ന് ഇതിൽ നിന്നും ചിലരൊക്കെ മനസ്സിലാക്കുന്നത് അപകടമാണ്.

പ്രേമത്തിന്റെ അല്ലെങ്കിൽ പ്രേമനൈരാശ്യത്തിന്റെ വെടി മുഴക്കങ്ങൾക്ക് ഇനിയും കാതോർക്കാം. വളരെ വിഷമത്തോടെയെങ്കിലും. സമൂഹ മാധ്യമത്തിലെ കൊതിപ്പിക്കുന്ന പടങ്ങളും വിവരങ്ങളും കണ്ട് കമ്പം കേറി ഇയാം പാറ്റകളെപോലെ കരിഞ്ഞുവീഴാൻ ഈശ്വരൻ തന്ന പവിത്രമായ സ്ത്രീ ജന്മം പാഴാക്കി കളയരുതെന്നു എല്ലാ പെൺകുട്ടികൾക്കും തോന്നട്ടെ.

ശുഭം