Geetham 86

Death, thy servant, is at my door. He has crossed the unknown sea and brought thy call to my home.

The night is dark and my heart is fearful- yet. I will take up the lamp, open my gates and bow to him my welcome. It is thy messenger who stands at my door.

I will worship him with folded hands, and with tears. I will worship him placing at his feet the treasure of my heart.

He will go back with his errand done, leaving a dark shadow on my morning; and in my desolate home only my forlorn self will remain as my lastoffering to thee.

ഗീതം 86

വിശ്വംഭരന്‍ യമദൂതനെയിന്നെന്റെ
വീട്ടുപടിക്കലയച്ചിതല്ലോ !

ദൂരെയജ്ഞാതമാം വാരിധി താണ്ടി താന്‍
ദേവാജ്ഞയും പേറി വന്നതല്ലോ !

അന്ധകാരം തിങ്ങുമീ ഘോര രാത്രിയില്‍
ആകെ പരിഭ്രാന്തമെന്റെ ചിത്തം !

എങ്കിലും ദീപം തെളിച്ചു വരവേല്‍ക്കാം
എന്‍ ദേവസന്ദേശ വാഹകനെ,

വാതില്‍ തുറന്നു സമാദരാല്‍ ചേര്‍ത്തിതാ
വന്ദനം ചൊല്ലി തല്‍ ദൂതനായി,

സംപൂജ്യ രാജനയച്ചതാം ദൂതനെ
സംപൂജനം ചെയ്‌വതാണു ഞായം!

ആനന്ദാശ്രുക്കളാല്‍ ഹ്‌സതമുകുളത്താല്‍
അര്‍ച്ചന ചെയ്‌തേന്‍ യമദൂതനെ,

അപ്പാദ പത്മത്തിലെന്‍ പ്രാണവിത്തത്തെ
ആദരപൂര്‍വ്വം ഞാന്‍ കാഴ്ചവയ്ക്കും,

നിര്‍ദ്ദേശ പൂര്‍ത്തിക്കു ശേഷം തല്‍ ദൂതനോ
നിര്‍ഗ്ഗമിക്കെ തമസ്സായ് പ്രഭാതം,

ഏകാന്ത ഗേഹത്തിലപ്പാദ പീഠത്തില്‍
എന്നെ സമ്പൂര്‍ണ്ണം സമര്‍പ്പിക്കും ഞാന്‍,

വിശ്വാത്മാവങ്ങത്രേ കൃതാന്തനേയെന്റെ
വീട്ടുപടിക്കലയച്ചിതിത്ഥം !

Geetham 87

In desperate hope I go and search for her in all the corners of room;I find her not.

My house is small and what once has gone from it can never be regained.But infinite is thy mansion, my lord, and seeking her I have come to thy door.I stand under the golden canopy of thine evening sky and I lift my eager eyes to thy face.

I have come to the brink of eternity from which nothing can vanish – no hope, no happiness, no vision of a face seen through tears.Oh, dip my emptied life into that ocean, plunge it into the deepest fullness. Let me for once feel that lost sweet touch in the allness of the universe.

ഗീതം 87

എങ്ങും തിരഞ്ഞു തിരഞ്ഞു വലഞ്ഞു ഞാന്‍
എന്‍ പ്രാണനാഥയെക്കണ്ടിടുവാന്‍

എങ്ങുമേയില്ലവള്‍, ഇല്ലവള്‍ നിശ്ചയം
എന്‍ ഗൃഹത്തിന്നുള്ളിലെങ്ങുമില്ല.

തീരെച്ചെറുതാമെന്‍ പാര്‍പ്പിടമെന്നതാല്‍
തീരെക്കുടുസ്സതിന്നുള്ളകങ്ങള്‍

എന്‍ കൊച്ചു വീട്ടില്‍ നിന്നേതും നഷ്ടമാകില്‍
ഏറെ യത്‌നിക്കിലും ലഭ്യമാകാ !

എത്രയനന്ത മനാദ്യന്ത വ്യാപകം
എന്‍ വിശ്വരൂപനിവാസമമ്പോ !

ഇന്നു ഞാനീ ദിവ്യ സ്ഥാനത്തിലെന്‍ സഖീ
നിന്നെയന്വേഷിച്ചു വന്നു ചേര്‍ന്നു.

സാന്ധ്യ പ്രകാശത്തിന്‍ കീഴെ നില്‍ക്കുന്നു ഞാന്‍
സംജ്ഞയും കാത്തു നിറമിഴിയായ്

നശ്വര വക്ത്രം, സുഖം, ആശ, തൃഷ്ണാദി –
യേശാത്തനശ്വര സ്ഥാനം പൂകാന്‍

പീഡിത തപ്ത ചിത്തോപഹാരത്തെ ഞാന്‍
സര്‍വ്വേശ സന്നിധൗ അര്‍പ്പിച്ചിതേ,

ആമഗ്നമാക്ക മല്‍ ചിത്തം ദിവ്യാബ്ധിയില്‍
ആമഗ്നമാക്കി സമ്പൂര്‍ണ്ണമാക്കൂ !

എന്റെ ഗേഹത്തിലമൃതരസം ലവം
ശേഷിച്ചിട്ടില്ലെന്നതാണു സത്യം !

ദിവ്യാമൃത സ്പര്‍ശ സായൂജ്യമീ ഭുവി
ലഭ്യമാക്കൂ മേ , ഒരീടു ദേവാ !
………………………………..
(Yohannan.elcy@gmail.com

Read More: https://www.emalayalee.com/writers/22