തോരാത്ത സങ്കടം 

പെയ്തൊഴിയുന്നൊരു

മഴമേഘമാല തൻ

തോഴിയാവാൻ;

താഴംപൂ മണമോലും

മാരുതച്ചിറകിൽ

ഒരു കുഞ്ഞുതൂവലായ്

പറന്നുയരാൻ;

അമ്പിളിമാമനോ-

ടിത്തിരി നേരമെൻ

കരളിന്റെ നൊമ്പരം 

പങ്കു വയ്ക്കാൻ;

ഓർമ്മത്തുരുത്തി-

ലൂടൊഴുകിടുമെന്നുള്ളം

കൗമുദിച്ചോലയി-

ലാശ്വസിക്കാൻ;

രണ്ടു നക്ഷത്രങ്ങ-

ളായച്ഛനുമമ്മയും

ആകാശപ്പൊയ്കയി-

ലുണ്ടെങ്കിലോ?

മണ്ണിലനാഥയാ-

ണെങ്കിലുമിന്നൊരു

പരിണയപ്പന്തലിൽ 

റാണിയായി!

ഉൾപ്പൂവിന്നോർമകൾ 

താലപ്പൊലിയു-

മായാശീർവദിച്ചിടാ-

നാഗതരായ്!

ആലിലത്താലിയെൻ 

കണ്ഠത്തിലണിയിച്ചു,

കുങ്കുമത്തൊടുകുറി

ചാർത്തീടവേ...

ശോണിമയാർന്നൊ-

രെന്നധര, കപോലങ്ങൾ;

കടമിഴിക്കോണിലായ്

നീർ പൊടിഞ്ഞൂ!

അനുരാഗത്തളികയി-

ലഞ്ചിതൾ പൂക്കളാൽ

മാരനു നേദിക്കാ-

നർച്ചനയായ്!

ഒരുമയിലെന്നെന്നു-

മിണയരയന്നമായ്;

മോഹക്കലികക-

ളിതൾ വിടർത്താൻ!

നീലജലാശയ

നളിനമുകുളമായ്,

സ്വർഗാനുഭൂതിയിൽ

പൂത്തുലയാൻ!

വിധുരയാമെന്നുടെ

വിരലിലണിയിച്ച,

വൈഡൂര്യക്കല്ലു പോൽ

മമഹൃദയം..!